παρατίθημι

Ancient Greek

Alternative forms

• παρτίθημι (partíthēmi) — poetic

Etymology

παρα- (para-) +‎ τίθημι (títhēmi)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.tí.tʰɛː.mi/ → /pa.raˈti.θi.mi/ → /pa.raˈti.θi.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.tí.tʰɛː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈti.tʰe̝.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈti.θi.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈti.θi.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈti.θi.mi/

Verb

πᾰρᾰτίθημῐ • (paratíthēmi)

1. to place or set by or before
2. to serve (food and drink)
3. to provide, give
4. (in middle) to put up as a stake; to wager, risk, stake

Inflection

   Present: πᾰρᾰτῐ́θημῐ, πᾰρᾰτῐ́θεμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρᾰτῐ́θημῐ	πᾰρᾰτῐ́θης	πᾰρᾰτῐ́θησῐ(ν)	πᾰρᾰτῐ́θετον	πᾰρᾰτῐ́θετον	πᾰρᾰτῐ́θεμεν	πᾰρᾰτῐ́θετε	πᾰρᾰτῐθέᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πᾰρᾰτῐθῶ	πᾰρᾰτῐθῇς	πᾰρᾰτῐθῇ	πᾰρᾰτῐθῆτον	πᾰρᾰτῐθῆτον	πᾰρᾰτῐθῶμεν	πᾰρᾰτῐθῆτε	πᾰρᾰτῐθῶσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰτῐθείην	πᾰρᾰτῐθείης	πᾰρᾰτῐθείη	πᾰρᾰτῐθεῖτον, πᾰρᾰτῐθείητον	πᾰρᾰτῐθείτην, πᾰρᾰτῐθειήτην	πᾰρᾰτῐθεῖμεν, πᾰρᾰτῐθείημεν	πᾰρᾰτῐθεῖτε, πᾰρᾰτῐθείητε	πᾰρᾰτῐθεῖεν, πᾰρᾰτῐθείησᾰν
	imperative		πᾰρᾰτῐ́θει	πᾰρᾰτῐθέτω	πᾰρᾰτῐ́θετον	πᾰρᾰτῐθέτων		πᾰρᾰτῐ́θετε	πᾰρᾰτῐθέντων
middle/ passive	indicative	πᾰρᾰτῐ́θεμαι	πᾰρᾰτῐ́θεσαι	πᾰρᾰτῐ́θεται	πᾰρᾰτῐ́θεσθον	πᾰρᾰτῐ́θεσθον	πᾰρᾰτῐθέμεθᾰ	πᾰρᾰτῐ́θεσθε	πᾰρᾰτῐ́θενται
	subjunctive	πᾰρᾰτῐθῶμαι	πᾰρᾰτῐθῇ	πᾰρᾰτῐθῆται	πᾰρᾰτῐθῆσθον	πᾰρᾰτῐθῆσθον	πᾰρᾰτῐθώμεθᾰ	πᾰρᾰτῐθῆσθε	πᾰρᾰτῐθῶνται
	optative	πᾰρᾰτῐθείμην	πᾰρᾰτῐθεῖο	πᾰρᾰτῐθεῖτο, πᾰρᾰτῐθοῖτο	πᾰρᾰτῐθεῖσθον, πᾰρᾰτῐθοῖσθον	πᾰρᾰτῐθείσθην, πᾰρᾰτῐθοίσθην	πᾰρᾰτῐθείμεθᾰ, πᾰρᾰτῐθοίμεθᾰ	πᾰρᾰτῐθεῖσθε, πᾰρᾰτῐθοῖσθε	πᾰρᾰτῐθεῖντο, πᾰρᾰτῐθοῖντο
	imperative		πᾰρᾰτῐ́θεσο	πᾰρᾰτῐθέσθω	πᾰρᾰτῐ́θεσθον	πᾰρᾰτῐθέσθων		πᾰρᾰτῐ́θεσθε	πᾰρᾰτῐθέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πᾰρᾰτῐθέναι				πᾰρᾰτῐ́θεσθαι
participle	m	πᾰρᾰτῐθείς				πᾰρᾰτῐθέμενος
	f	πᾰρᾰτῐθεῖσᾰ				πᾰρᾰτῐθεμένη
	n	πᾰρᾰτῐθέν				πᾰρᾰτῐθέμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: παρτῐ́θημῐ, παρτῐ́θεμαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	παρτῐ́θημῐ	παρτῐ́θης/παρτῐ́θησθᾰ	παρτῐθεῖ	παρτῐ́θετον	παρτῐ́θετον	παρτῐ́θεμεν	παρτῐ́θετε	παρτῐθεῖσῐ
	subjunctive	παρτῐθῶ, παρτῐθῶμῐ	παρτῐθῇς, παρτῐθῇσθᾰ	παρτῐθῇ, παρτῐθῇσῐ	παρτῐθῆτον	παρτῐθῆτον	παρτῐθῶμεν	παρτῐθῆτε	παρτῐθῶσῐ(ν)
	optative	παρτῐθείην	παρτῐθείης	παρτῐθείη	παρτῐθεῖτον	παρτῐθείτην	παρτῐθεῖμεν	παρτῐθεῖτε	παρτῐθεῖεν
	imperative		παρτῐ́θει	παρτῐθέτω	παρτῐ́θετον	παρτῐθέτων		παρτῐ́θετε	παρτῐθέντων
middle/ passive	indicative	παρτῐ́θεμαι	παρτῐ́θεσαι	παρτῐ́θεται	παρτῐ́θεσθον	παρτῐ́θεσθον	παρτῐθέμε(σ)θᾰ	παρτῐ́θεσθε	παρτῐ́θενται
	subjunctive	παρτῐθῶμαι	παρτῐθῇ	παρτῐθῆται	παρτῐθῆσθον	παρτῐθῆσθον	παρτῐθώμε(σ)θᾰ	παρτῐθῆσθε	παρτῐθῶνται
	optative	παρτῐθείμην	παρτῐθεῖο	παρτῐθεῖτο, παρτῐθοῖτο	παρτῐθεῖσθον, παρτῐθοῖσθον	παρτῐθείσθην, παρτῐθοίσθην	παρτῐθείμεθᾰ, οίμε(σ)θᾰ	παρτῐθεῖσθε, παρτῐθοῖσθε	παρτῐ́θειντο, παρτῐθοίᾰτο
	imperative		παρτῐ́θεσο	παρτῐθέσθω	παρτῐ́θεσθον	παρτῐθέσθων		παρτῐ́θεσθε	παρτῐθέσθων
		active				middle/passive
infinitive		παρτῐθέμεν(αι)				παρτῐ́θεσθαι
participle	m	παρτῐθείς				παρτῐθέμενος
	f	παρτῐθεῖσᾰ				παρτῐθεμένη
	n	παρτῐθέν				παρτῐθέμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πᾰρᾰθήσω, πᾰρᾰθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρᾰθήσω	πᾰρᾰθήσεις	πᾰρᾰθήσει	πᾰρᾰθήσετον	πᾰρᾰθήσετον	πᾰρᾰθήσομεν	πᾰρᾰθήσετε	πᾰρᾰθήσουσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰθήσοιμῐ	πᾰρᾰθήσοις	πᾰρᾰθήσοι	πᾰρᾰθήσοιτον	πᾰρᾰθησοίτην	πᾰρᾰθήσοιμεν	πᾰρᾰθήσοιτε	πᾰρᾰθήσοιεν
middle	indicative	πᾰρᾰθήσομαι	πᾰρᾰθήσῃ, πᾰρᾰθήσει	πᾰρᾰθήσεται	πᾰρᾰθήσεσθον	πᾰρᾰθήσεσθον	πᾰρᾰθησόμεθᾰ	πᾰρᾰθήσεσθε	πᾰρᾰθήσονται
	optative	πᾰρᾰθησοίμην	πᾰρᾰθήσοιο	πᾰρᾰθήσοιτο	πᾰρᾰθήσοισθον	πᾰρᾰθησοίσθην	πᾰρᾰθησοίμεθᾰ	πᾰρᾰθήσοισθε	πᾰρᾰθήσοιντο
		active			middle
infinitive		πᾰρᾰθήσειν			πᾰρᾰθήσεσθαι
participle	m	πᾰρᾰθήσων			πᾰρᾰθησόμενος
	f	πᾰρᾰθήσουσᾰ			πᾰρᾰθησομένη
	n	πᾰρᾰθῆσον			πᾰρᾰθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πᾰρέθηκᾰ, πᾰρεθηκᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρέθηκᾰ	πᾰρέθηκᾰς	πᾰρέθηκε(ν)	πᾰρεθήκᾰτον	πᾰρεθηκᾰ́την	πᾰρεθήκᾰμεν	πᾰρεθήκᾰτε	πᾰρέθηκᾰν
	subjunctive	πᾰρᾰθήκω	πᾰρᾰθήκῃς	πᾰρᾰθήκῃ	πᾰρᾰθήκητον	πᾰρᾰθήκητον	πᾰρᾰθήκωμεν	πᾰρᾰθήκητε	πᾰρᾰθήκωσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰθήκαιμῐ	πᾰρᾰθήκειᾰς, πᾰρᾰθήκαις	πᾰρᾰθήκειε(ν), πᾰρᾰθήκαι	πᾰρᾰθήκαιτον	πᾰρᾰθηκαίτην	πᾰρᾰθήκαιμεν	πᾰρᾰθήκαιτε	πᾰρᾰθήκειᾰν, πᾰρᾰθήκαιεν
	imperative		πᾰρᾰ́θηκον	πᾰρᾰθηκᾰ́τω	πᾰρᾰθήκᾰτον	πᾰρᾰθηκᾰ́των		πᾰρᾰθήκᾰτε	πᾰρᾰθηκᾰ́ντων
middle	indicative	πᾰρεθηκᾰ́μην	πᾰρεθήκω	πᾰρεθήκᾰτο	πᾰρεθήκᾰσθον	πᾰρεθηκᾰ́σθην	πᾰρεθηκᾰ́μεθᾰ	πᾰρεθήκᾰσθε	πᾰρεθήκᾰντο
	subjunctive	πᾰρᾰθήκωμαι	πᾰρᾰθήκῃ	πᾰρᾰθήκηται	πᾰρᾰθήκησθον	πᾰρᾰθήκησθον	πᾰρᾰθηκώμεθᾰ	πᾰρᾰθήκησθε	πᾰρᾰθήκωνται
	optative	πᾰρᾰθηκαίμην	πᾰρᾰθήκαιο	πᾰρᾰθήκαιτο	πᾰρᾰθήκαισθον	πᾰρᾰθηκαίσθην	πᾰρᾰθηκαίμεθᾰ	πᾰρᾰθήκαισθε	πᾰρᾰθήκαιντο
	imperative		πᾰρᾰ́θηκαι	πᾰρᾰθηκᾰ́σθω	πᾰρᾰθήκᾰσθον	πᾰρᾰθηκᾰ́σθων		πᾰρᾰθήκᾰσθε	πᾰρᾰθηκᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		πᾰρᾰθῆκαι			πᾰρᾰθήκᾰσθαι
participle	m	πᾰρᾰθήκᾱς			πᾰρᾰθηκᾰ́μενος
	f	πᾰρᾰθήκᾱσᾰ			πᾰρᾰθηκᾰμένη
	n	πᾰρᾰθῆκᾰν			πᾰρᾰθηκᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πᾰρᾰ́θετον, πᾰρᾰθέμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative				πᾰρᾰ́θετον	πᾰρᾰθέτην	πᾰρᾰ́θεμεν	πᾰρᾰ́θετε	πᾰρᾰ́θεσᾰν
	subjunctive	πᾰρᾰθείω	πᾰρᾰθῇς, πᾰρᾰθῇσθᾰ	πᾰρᾰθῇ, πᾰρᾰθῇσῐ	πᾰρᾰθῆτον	πᾰρᾰθῆτον	πᾰρᾰθῶμεν	πᾰρᾰθῆτε	πᾰρᾰθῶσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰθείην	πᾰρᾰθείης	πᾰρᾰθείη	πᾰρᾰθεῖτον	πᾰρᾰθείτην	πᾰρᾰθεῖμεν	πᾰρᾰθεῖτε	πᾰρᾰθεῖεν
	imperative		πᾰρᾰ́θες	πᾰρᾰθέτω	πᾰρᾰ́θετον	πᾰρᾰθέτων		πᾰρᾰ́θετε	πᾰρᾰθέντων
middle	indicative	πᾰρᾰθέμην	πᾰρᾰ́θου	πᾰρᾰ́θετο	πᾰρᾰ́θεσθον	πᾰρᾰθέσθην	πᾰρᾰθέμε(σ)θᾰ	πᾰρᾰ́θεσθε	πᾰρᾰ́θεντο
	subjunctive	πᾰρᾰθῶμαι	πᾰρᾰθῇ	πᾰρᾰθῆται	πᾰρᾰθῆσθον	πᾰρᾰθῆσθον	πᾰρᾰθώμε(σ)θᾰ	πᾰρᾰθῆσθε	πᾰρᾰθῶνται
	optative	πᾰρᾰθείμην	πᾰρᾰθεῖο	πᾰρᾰθεῖτο, πᾰρᾰθοῖτο	πᾰρᾰθεῖσθον	πᾰρᾰθείσθην	πᾰρᾰθείμε(σ)θᾰ	πᾰρᾰθεῖσθε	πᾰρᾰθείᾰτο
	imperative		πᾰρᾰ́θου	πᾰρᾰθέσθω	πᾰρᾰ́θεσθον	πᾰρᾰθέσθων		πᾰρᾰ́θεσθε	πᾰρᾰθέσθων
		active			middle
infinitive		πᾰρᾰθέμεν(αι)			πᾰρᾰθέσθαι
participle	m	πᾰρᾰθείς			πᾰρᾰθέμενος
	f	πᾰρᾰθεῖσᾰ			πᾰρᾰθεμένη
	n	πᾰρᾰθέν			πᾰρᾰθέμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πᾰ́ρθετον, πᾰρθέμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative				πᾰ́ρθετον	πᾰρθέτην	πᾰ́ρθεμεν	πᾰ́ρθετε	πᾰ́ρθεσᾰν
	subjunctive	πᾰρθῶ, πᾰρθῶμῐ	πᾰρθῇς, πᾰρθῇσθᾰ	πᾰρθῇ, πᾰρθῇσῐ	πᾰρθῆτον	πᾰρθῆτον	πᾰρθῶμεν	πᾰρθῆτε	πᾰρθῶσῐ(ν)
	optative	πᾰρθείην	πᾰρθείης	πᾰρθείη	πᾰρθεῖτον	πᾰρθείτην	πᾰρθεῖμεν	πᾰρθεῖτε	πᾰρθεῖεν
	imperative		πᾰ́ρθες	πᾰρθέτω	πᾰ́ρθετον	πᾰρθέτων		πᾰ́ρθετε	πᾰρθέντων
middle	indicative	πᾰρθέμην	πᾰ́ρθου	πᾰ́ρθετο	πᾰ́ρθεσθον	πᾰρθέσθην	πᾰρθέμε(σ)θᾰ	πᾰ́ρθεσθε	πᾰ́ρθεντο
	subjunctive	πᾰρθῶμαι	πᾰρθῇ	πᾰρθῆται	πᾰρθῆσθον	πᾰρθῆσθον	πᾰρθώμε(σ)θᾰ	πᾰρθῆσθε	πᾰρθῶνται
	optative	πᾰρθείμην	πᾰρθεῖο	πᾰρθεῖτο, πᾰρθοῖτο	πᾰρθεῖσθον	πᾰρθείσθην	πᾰρθείμε(σ)θᾰ	πᾰρθεῖσθε	πᾰρθείᾰτο
	imperative		πᾰ́ρθου	πᾰρθέσθω	πᾰ́ρθεσθον	πᾰρθέσθων		πᾰ́ρθεσθε	πᾰρθέσθων
		active			middle
infinitive		πᾰρθέμεν(αι)			πᾰρθέσθαι
participle	m	πᾰρθείς			πᾰρθέμενος
	f	πᾰρθεῖσᾰ			πᾰρθεμένη
	n	πᾰρθέν			πᾰρθέμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: τέθηκᾰ, τέθειμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τέθηκᾰ	τέθηκᾰς	τέθηκε(ν)	τεθήκᾰτον	τεθήκᾰτον	τεθήκᾰμεν	τεθήκᾰτε	τεθήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τεθήκω	τεθήκῃς	τεθήκῃ	τεθήκητον	τεθήκητον	τεθήκωμεν	τεθήκητε	τεθήκωσῐ(ν)
	optative	τεθήκοιμῐ, τεθηκοίην	τεθήκοις, τεθηκοίης	τεθήκοι, τεθηκοίη	τεθήκοιτον	τεθηκοίτην	τεθήκοιμεν	τεθήκοιτε	τεθήκοιεν
	imperative		τέθηκε	τεθηκέτω	τεθήκετον	τεθηκέτων		τεθήκετε	τεθηκόντων
middle/ passive	indicative	τέθειμαι	τέθεισαι	τέθειται	τέθεισθον	τέθεισθον	τεθείμεθᾰ	τέθεισθε	τέθεινται
	subjunctive	τεθειμένος ὦ	τεθειμένος ᾖς	τεθειμένος ᾖ	τεθειμένω ἦτον	τεθειμένω ἦτον	τεθειμένοι ὦμεν	τεθειμένοι ἦτε	τεθειμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	τεθειμένος εἴην	τεθειμένος εἴης	τεθειμένος εἴη	τεθειμένω εἴητον/εἶτον	τεθειμένω εἰήτην/εἴτην	τεθειμένοι εἴημεν/εἶμεν	τεθειμένοι εἴητε/εἶτε	τεθειμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		τέθεισο	τεθείσθω	τέθεισθον	τεθείσθων		τέθεισθε	τεθείσθων
		active				middle/passive
infinitive		τεθηκέναι				τεθεῖσθαι
participle	m	τεθηκώς				τεθειμένος
	f	τεθηκυῖᾰ				τεθειμένη
	n	τεθηκός				τεθειμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: τέθεικᾰ, τέθειμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τέθεικᾰ	τέθεικᾰς	τέθεικε(ν)	τεθείκᾰτον	τεθείκᾰτον	τεθείκᾰμεν	τεθείκᾰτε	τεθείκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τεθείκω	τεθείκῃς	τεθείκῃ	τεθείκητον	τεθείκητον	τεθείκωμεν	τεθείκητε	τεθείκωσῐ(ν)
	optative	τεθείκοιμῐ, τεθεικοίην	τεθείκοις, τεθεικοίης	τεθείκοι, τεθεικοίη	τεθείκοιτον	τεθεικοίτην	τεθείκοιμεν	τεθείκοιτε	τεθείκοιεν
	imperative		τέθεικε	τεθεικέτω	τεθείκετον	τεθεικέτων		τεθείκετε	τεθεικόντων
middle/ passive	indicative	τέθειμαι	τέθεισαι	τέθειται	τέθεισθον	τέθεισθον	τεθείμεθᾰ	τέθεισθε	τέθεινται
	subjunctive	τεθειμένος ὦ	τεθειμένος ᾖς	τεθειμένος ᾖ	τεθειμένω ἦτον	τεθειμένω ἦτον	τεθειμένοι ὦμεν	τεθειμένοι ἦτε	τεθειμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	τεθειμένος εἴην	τεθειμένος εἴης	τεθειμένος εἴη	τεθειμένω εἴητον/εἶτον	τεθειμένω εἰήτην/εἴτην	τεθειμένοι εἴημεν/εἶμεν	τεθειμένοι εἴητε/εἶτε	τεθειμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		τέθεισο	τεθείσθω	τέθεισθον	τεθείσθων		τέθεισθε	τεθείσθων
		active				middle/passive
infinitive		τεθεικέναι				τεθεῖσθαι
participle	m	τεθεικώς				τεθειμένος
	f	τεθεικυῖᾰ				τεθειμένη
	n	τεθεικός				τεθειμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “παρατίθημι”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• παρατίθημι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• παρατίθημι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “παρατίθημι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • authority idem, page 53.
  • compare idem, page 150.
  • contrast idem, page 169.
  • put idem, page 660.
  • quote idem, page 667.
  • serve idem, page 755.
  • set idem, page 756.
  • spread idem, page 805.