|
Active voice ➤
|
Passive voice ➤
|
Indicative mood ➤
|
Imperfective aspect ➤
|
Perfective aspect ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Non-past tenses ➤
|
Present ➤
|
Dependent ➤
|
Present
|
Dependent
|
1 sg
|
παραχαϊδεύω
|
παραχαϊδέψω
|
παραχαϊδεύομαι
|
παραχαϊδευτώ
|
2 sg
|
παραχαϊδεύεις
|
παραχαϊδέψεις
|
παραχαϊδεύεσαι
|
παραχαϊδευτείς
|
3 sg
|
παραχαϊδεύει
|
παραχαϊδέψει
|
παραχαϊδεύεται
|
παραχαϊδευτεί
|
|
1 pl
|
παραχαϊδεύουμε, [‑ομε]
|
παραχαϊδέψουμε, [‑ομε]
|
παραχαϊδευόμαστε
|
παραχαϊδευτούμε
|
2 pl
|
παραχαϊδεύετε
|
παραχαϊδέψετε
|
παραχαϊδεύεστε, παραχαϊδευόσαστε
|
παραχαϊδευτείτε
|
3 pl
|
παραχαϊδεύουν(ε)
|
παραχαϊδέψουν(ε)
|
παραχαϊδεύονται
|
παραχαϊδευτούν(ε)
|
|
Past tenses ➤
|
Imperfect ➤
|
Simple past ➤
|
Imperfect
|
Simple past
|
1 sg
|
παραχάιδευα
|
παραχάιδεψα
|
παραχαϊδευόμουν(α)
|
παραχαϊδεύτηκα
|
2 sg
|
παραχάιδευες
|
παραχάιδεψες
|
παραχαϊδευόσουν(α)
|
παραχαϊδεύτηκες
|
3 sg
|
παραχάιδευε
|
παραχάιδεψε
|
παραχαϊδευόταν(ε)
|
παραχαϊδεύτηκε
|
|
1 pl
|
παραχαϊδεύαμε
|
παραχαϊδέψαμε
|
παραχαϊδευόμασταν, (‑όμαστε)
|
παραχαϊδευτήκαμε
|
2 pl
|
παραχαϊδεύατε
|
παραχαϊδέψατε
|
παραχαϊδευόσασταν, (‑όσαστε)
|
παραχαϊδευτήκατε
|
3 pl
|
παραχάιδευαν, παραχαϊδεύαν(ε)
|
παραχάιδεψαν, παραχαϊδέψαν(ε)
|
παραχαϊδεύονταν, (παραχαϊδευόντουσαν)
|
παραχαϊδεύτηκαν, παραχαϊδευτήκαν(ε)
|
|
Future tenses ➤
|
Continuous ➤
|
Simple ➤
|
Continuous
|
Simple
|
1 sg
|
θα παραχαϊδεύω ➤
|
θα παραχαϊδέψω ➤
|
θα παραχαϊδεύομαι ➤
|
θα παραχαϊδευτώ ➤
|
2,3 sg, 1,2,3 pl
|
θα παραχαϊδεύεις, …
|
θα παραχαϊδέψεις, …
|
θα παραχαϊδεύεσαι, …
|
θα παραχαϊδευτείς, …
|
|
|
Perfect aspect ➤
|
Perfect aspect
|
Present perfect ➤
|
έχω, έχεις, … παραχαϊδέψει έχω, έχεις, … παραχαϊδεμένο, ‑η, ‑ο ➤
|
έχω, έχεις, … παραχαϊδευτεί είμαι, είσαι, … παραχαϊδεμένος, ‑η, ‑ο ➤
|
Past perfect ➤
|
είχα, είχες, … παραχαϊδέψει είχα, είχες, … παραχαϊδεμένο, ‑η, ‑ο
|
είχα, είχες, … παραχαϊδευτεί ήμουν, ήσουν, … παραχαϊδεμένος, ‑η, ‑ο
|
Future perfect ➤
|
θα έχω, θα έχεις, … παραχαϊδέψει θα έχω, θα έχεις, … παραχαϊδεμένο, ‑η, ‑ο
|
θα έχω, θα έχεις, … παραχαϊδευτεί θα είμαι, θα είσαι, … παραχαϊδεμένος, ‑η, ‑ο
|
|
Subjunctive mood ➤
|
Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
|
|
Imperative mood ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
2 sg
|
παραχάιδευε
|
παραχάιδεψε, παραχάιδευ' 1
|
—
|
παραχαϊδέψου
|
2 pl
|
παραχαϊδεύετε
|
παραχαϊδέψτε, παραχαϊδεύτε2
|
παραχαϊδεύεστε
|
παραχαϊδευτείτε
|
|
Other forms
|
Active voice
|
Passive voice
|
Present participle➤
|
παραχαϊδεύοντας ➤
|
—
|
Perfect participle➤
|
έχοντας παραχαϊδέψει ➤
|
παραχαϊδεμένος, ‑η, ‑ο ➤
|
|
Nonfinite form➤
|
παραχαϊδέψει
|
παραχαϊδευτεί
|
|
|
Notes Appendix:Greek verbs
|
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. παραχάιδευ' τον ("spoil him!"). 2. Colloquial. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
|
|