χαϊδεύω

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek χαϊδεύω (khaïdeúō) from χάιδι (cháidi), stem χαϊδ- + -εύω (-eúō).

Pronunciation

• IPA^(key): /xai̯ˈðe.vo/
• Hyphenation: χαϊ‧δεύ‧ω

Verb

χαϊδεύω • (chaïdévo) (past χάιδεψα, passive χαϊδεύομαι, p‑past χαϊδεύτηκα, ppp χαϊδεμένος)

1. to caress (touch lovingly), pet, stroke, fondle

Conjugation

χαϊδεύω   χαϊδεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	χαϊδεύω	χαϊδέψω	χαϊδεύομαι	χαϊδευτώ
2 sg	χαϊδεύεις	χαϊδέψεις	χαϊδεύεσαι	χαϊδευτείς
3 sg	χαϊδεύει	χαϊδέψει	χαϊδεύεται	χαϊδευτεί
1 pl	χαϊδεύουμε, [‑ομε]	χαϊδέψουμε, [‑ομε]	χαϊδευόμαστε	χαϊδευτούμε
2 pl	χαϊδεύετε	χαϊδέψετε	χαϊδεύεστε, χαϊδευόσαστε	χαϊδευτείτε
3 pl	χαϊδεύουν(ε)	χαϊδέψουν(ε)	χαϊδεύονται	χαϊδευτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	χάιδευα	χάιδεψα	χαϊδευόμουν(α)	χαϊδεύτηκα
2 sg	χάιδευες	χάιδεψες	χαϊδευόσουν(α)	χαϊδεύτηκες
3 sg	χάιδευε	χάιδεψε	χαϊδευόταν(ε)	χαϊδεύτηκε
1 pl	χαϊδεύαμε	χαϊδέψαμε	χαϊδευόμασταν, (‑όμαστε)	χαϊδευτήκαμε
2 pl	χαϊδεύατε	χαϊδέψατε	χαϊδευόσασταν, (‑όσαστε)	χαϊδευτήκατε
3 pl	χάιδευαν, χαϊδεύαν(ε)	χάιδεψαν, χαϊδέψαν(ε)	χαϊδεύονταν, (χαϊδευόντουσαν)	χαϊδεύτηκαν, χαϊδευτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα χαϊδεύω ➤	θα χαϊδέψω ➤	θα χαϊδεύομαι ➤	θα χαϊδευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα χαϊδεύεις, …	θα χαϊδέψεις, …	θα χαϊδεύεσαι, …	θα χαϊδευτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … χαϊδέψει   έχω, έχεις, … χαϊδεμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … χαϊδευτεί   είμαι, είσαι, … χαϊδεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … χαϊδέψει   είχα, είχες, … χαϊδεμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … χαϊδευτεί   ήμουν, ήσουν, … χαϊδεμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … χαϊδέψει   θα έχω, θα έχεις, … χαϊδεμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … χαϊδευτεί   θα είμαι, θα είσαι, … χαϊδεμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	χάιδευε	χάιδεψε, χάιδευ' 1	—	χαϊδέψου
2 pl	χαϊδεύετε	χαϊδέψτε, χαϊδεύτε2	χαϊδεύεστε	χαϊδευτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	χαϊδεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας χαϊδέψει ➤		χαϊδεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	χαϊδέψει		χαϊδευτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. χάιδευ' τον ("fondle him!").  2. Colloquial.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• χαϊδεμένος (chaïdeménos, “caressed, pampered”, participle)
• παραχαϊδεύω (parachaïdévo, “spoil by pampering”)

Related terms

• αχάιδευτος (acháideftos)
• χάιδεμα n (cháidema)
• χαϊδεύομαι (chaïdévomai) (passive equivalent)
• χαϊδευτικός (chaïdeftikós)
• χαϊδευτικό (chaïdeftikó, “hypocoristic”) (grammar)
• χαϊδολογώ (chaïdologó)

• and see: χάδι n (chádi, “caress, pat”), rare χάιδι (cháidi)

Further reading

• “χαϊδεύω”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998