παρεκτρέπω

Ancient Greek

Etymology

From παρα- (para-) +‎ ἐκ- (ek-) +‎ τρέπω (trépō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.rek.tré.pɔː/ → /pa.rekˈtre.po/ → /pa.rekˈtre.po/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.rek.tré.pɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.rekˈtre.po/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.rekˈtre.po/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.rekˈtre.po/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.rekˈtre.po/

Verb

πᾰρεκτρέπω • (parektrépō)

1. to turn aside, divert

Conjugation

   Present: πᾰρεκτρέπω, πᾰρεκτρέπομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρεκτρέπω	πᾰρεκτρέπεις	πᾰρεκτρέπει	πᾰρεκτρέπετον	πᾰρεκτρέπετον	πᾰρεκτρέπομεν	πᾰρεκτρέπετε	πᾰρεκτρέπουσῐ(ν)
	subjunctive	πᾰρεκτρέπω	πᾰρεκτρέπῃς	πᾰρεκτρέπῃ	πᾰρεκτρέπητον	πᾰρεκτρέπητον	πᾰρεκτρέπωμεν	πᾰρεκτρέπητε	πᾰρεκτρέπωσῐ(ν)
	optative	πᾰρεκτρέποιμῐ	πᾰρεκτρέποις	πᾰρεκτρέποι	πᾰρεκτρέποιτον	πᾰρεκτρεποίτην	πᾰρεκτρέποιμεν	πᾰρεκτρέποιτε	πᾰρεκτρέποιεν
	imperative		πᾰρέκτρεπε	πᾰρεκτρεπέτω	πᾰρεκτρέπετον	πᾰρεκτρεπέτων		πᾰρεκτρέπετε	πᾰρεκτρεπόντων
middle/ passive	indicative	πᾰρεκτρέπομαι	πᾰρεκτρέπῃ, πᾰρεκτρέπει	πᾰρεκτρέπεται	πᾰρεκτρέπεσθον	πᾰρεκτρέπεσθον	πᾰρεκτρεπόμεθᾰ	πᾰρεκτρέπεσθε	πᾰρεκτρέπονται
	subjunctive	πᾰρεκτρέπωμαι	πᾰρεκτρέπῃ	πᾰρεκτρέπηται	πᾰρεκτρέπησθον	πᾰρεκτρέπησθον	πᾰρεκτρεπώμεθᾰ	πᾰρεκτρέπησθε	πᾰρεκτρέπωνται
	optative	πᾰρεκτρεποίμην	πᾰρεκτρέποιο	πᾰρεκτρέποιτο	πᾰρεκτρέποισθον	πᾰρεκτρεποίσθην	πᾰρεκτρεποίμεθᾰ	πᾰρεκτρέποισθε	πᾰρεκτρέποιντο
	imperative		πᾰρεκτρέπου	πᾰρεκτρεπέσθω	πᾰρεκτρέπεσθον	πᾰρεκτρεπέσθων		πᾰρεκτρέπεσθε	πᾰρεκτρεπέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πᾰρεκτρέπειν				πᾰρεκτρέπεσθαι
participle	m	πᾰρεκτρέπων				πᾰρεκτρεπόμενος
	f	πᾰρεκτρέπουσᾰ				πᾰρεκτρεπομένη
	n	πᾰρεκτρέπον				πᾰρεκτρεπόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: πᾰρεξέτρεπον, πᾰρεξετρεπόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρεξέτρεπον	πᾰρεξέτρεπες	πᾰρεξέτρεπε(ν)	πᾰρεξετρέπετον	πᾰρεξετρεπέτην	πᾰρεξετρέπομεν	πᾰρεξετρέπετε	πᾰρεξέτρεπον
middle/ passive	indicative	πᾰρεξετρεπόμην	πᾰρεξετρέπου	πᾰρεξετρέπετο	πᾰρεξετρέπεσθον	πᾰρεξετρεπέσθην	πᾰρεξετρεπόμεθᾰ	πᾰρεξετρέπεσθε	πᾰρεξετρέποντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πᾰρεκτρέψω, πᾰρεκτρέψομαι, πᾰρεκτραπήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρεκτρέψω	πᾰρεκτρέψεις	πᾰρεκτρέψει	πᾰρεκτρέψετον	πᾰρεκτρέψετον	πᾰρεκτρέψομεν	πᾰρεκτρέψετε	πᾰρεκτρέψουσῐ(ν)
	optative	πᾰρεκτρέψοιμῐ	πᾰρεκτρέψοις	πᾰρεκτρέψοι	πᾰρεκτρέψοιτον	πᾰρεκτρεψοίτην	πᾰρεκτρέψοιμεν	πᾰρεκτρέψοιτε	πᾰρεκτρέψοιεν
middle	indicative	πᾰρεκτρέψομαι	πᾰρεκτρέψῃ, πᾰρεκτρέψει	πᾰρεκτρέψεται	πᾰρεκτρέψεσθον	πᾰρεκτρέψεσθον	πᾰρεκτρεψόμεθᾰ	πᾰρεκτρέψεσθε	πᾰρεκτρέψονται
	optative	πᾰρεκτρεψοίμην	πᾰρεκτρέψοιο	πᾰρεκτρέψοιτο	πᾰρεκτρέψοισθον	πᾰρεκτρεψοίσθην	πᾰρεκτρεψοίμεθᾰ	πᾰρεκτρέψοισθε	πᾰρεκτρέψοιντο
passive	indicative	πᾰρεκτραπήσομαι	πᾰρεκτραπήσῃ	πᾰρεκτραπήσεται	πᾰρεκτραπήσεσθον	πᾰρεκτραπήσεσθον	πᾰρεκτραπησόμεθᾰ	πᾰρεκτραπήσεσθε	πᾰρεκτραπήσονται
	optative	πᾰρεκτραπησοίμην	πᾰρεκτραπήσοιο	πᾰρεκτραπήσοιτο	πᾰρεκτραπήσοισθον	πᾰρεκτραπησοίσθην	πᾰρεκτραπησοίμεθᾰ	πᾰρεκτραπήσοισθε	πᾰρεκτραπήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πᾰρεκτρέψειν			πᾰρεκτρέψεσθαι		πᾰρεκτραπήσεσθαι
participle	m	πᾰρεκτρέψων			πᾰρεκτρεψόμενος		πᾰρεκτραπησόμενος
	f	πᾰρεκτρέψουσᾰ			πᾰρεκτρεψομένη		πᾰρεκτραπησομένη
	n	πᾰρεκτρέψον			πᾰρεκτρεψόμενον		πᾰρεκτραπησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πᾰρεξέτρεψᾰ, πᾰρεξετρεψᾰ́μην, πᾰρεξετρέφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρεξέτρεψᾰ	πᾰρεξέτρεψᾰς	πᾰρεξέτρεψε(ν)	πᾰρεξετρέψᾰτον	πᾰρεξετρεψᾰ́την	πᾰρεξετρέψᾰμεν	πᾰρεξετρέψᾰτε	πᾰρεξέτρεψᾰν
	subjunctive	πᾰρεκτρέψω	πᾰρεκτρέψῃς	πᾰρεκτρέψῃ	πᾰρεκτρέψητον	πᾰρεκτρέψητον	πᾰρεκτρέψωμεν	πᾰρεκτρέψητε	πᾰρεκτρέψωσῐ(ν)
	optative	πᾰρεκτρέψαιμῐ	πᾰρεκτρέψειᾰς, πᾰρεκτρέψαις	πᾰρεκτρέψειε(ν), πᾰρεκτρέψαι	πᾰρεκτρέψαιτον	πᾰρεκτρεψαίτην	πᾰρεκτρέψαιμεν	πᾰρεκτρέψαιτε	πᾰρεκτρέψειᾰν, πᾰρεκτρέψαιεν
	imperative		πᾰρέκτρεψον	πᾰρεκτρεψᾰ́τω	πᾰρεκτρέψᾰτον	πᾰρεκτρεψᾰ́των		πᾰρεκτρέψᾰτε	πᾰρεκτρεψᾰ́ντων
middle	indicative	πᾰρεξετρεψᾰ́μην	πᾰρεξετρέψω	πᾰρεξετρέψᾰτο	πᾰρεξετρέψᾰσθον	πᾰρεξετρεψᾰ́σθην	πᾰρεξετρεψᾰ́μεθᾰ	πᾰρεξετρέψᾰσθε	πᾰρεξετρέψᾰντο
	subjunctive	πᾰρεκτρέψωμαι	πᾰρεκτρέψῃ	πᾰρεκτρέψηται	πᾰρεκτρέψησθον	πᾰρεκτρέψησθον	πᾰρεκτρεψώμεθᾰ	πᾰρεκτρέψησθε	πᾰρεκτρέψωνται
	optative	πᾰρεκτρεψαίμην	πᾰρεκτρέψαιο	πᾰρεκτρέψαιτο	πᾰρεκτρέψαισθον	πᾰρεκτρεψαίσθην	πᾰρεκτρεψαίμεθᾰ	πᾰρεκτρέψαισθε	πᾰρεκτρέψαιντο
	imperative		πᾰρέκτρεψαι	πᾰρεκτρεψᾰ́σθω	πᾰρεκτρέψᾰσθον	πᾰρεκτρεψᾰ́σθων		πᾰρεκτρέψᾰσθε	πᾰρεκτρεψᾰ́σθων
passive	indicative	πᾰρεξετρέφθην	πᾰρεξετρέφθης	πᾰρεξετρέφθη	πᾰρεξετρέφθητον	πᾰρεξετρεφθήτην	πᾰρεξετρέφθημεν	πᾰρεξετρέφθητε	πᾰρεξετρέφθησᾰν
	subjunctive	πᾰρεκτρεφθῶ	πᾰρεκτρεφθῇς	πᾰρεκτρεφθῇ	πᾰρεκτρεφθῆτον	πᾰρεκτρεφθῆτον	πᾰρεκτρεφθῶμεν	πᾰρεκτρεφθῆτε	πᾰρεκτρεφθῶσῐ(ν)
	optative	πᾰρεκτρεφθείην	πᾰρεκτρεφθείης	πᾰρεκτρεφθείη	πᾰρεκτρεφθεῖτον, πᾰρεκτρεφθείητον	πᾰρεκτρεφθείτην, πᾰρεκτρεφθειήτην	πᾰρεκτρεφθεῖμεν, πᾰρεκτρεφθείημεν	πᾰρεκτρεφθεῖτε, πᾰρεκτρεφθείητε	πᾰρεκτρεφθεῖεν, πᾰρεκτρεφθείησᾰν
	imperative		πᾰρεκτρέφθητῐ	πᾰρεκτρεφθήτω	πᾰρεκτρέφθητον	πᾰρεκτρεφθήτων		πᾰρεκτρέφθητε	πᾰρεκτρεφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πᾰρεκτρέψαι			πᾰρεκτρέψᾰσθαι		πᾰρεκτρεφθῆναι
participle	m	πᾰρεκτρέψᾱς			πᾰρεκτρεψᾰ́μενος		πᾰρεκτρεφθείς
	f	πᾰρεκτρέψᾱσᾰ			πᾰρεκτρεψᾰμένη		πᾰρεκτρεφθεῖσᾰ
	n	πᾰρεκτρέψᾰν			πᾰρεκτρεψᾰ́μενον		πᾰρεκτρεφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πᾰρεξἐτράφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	πᾰρεξἐτράφθην	πᾰρεξἐτράφθης	πᾰρεξἐτράφθη	πᾰρεξἐτράφθητον	πᾰρεξἐτραφθήτην	πᾰρεξἐτράφθημεν	πᾰρεξἐτράφθητε	πᾰρεξἐτράφθησᾰν
	subjunctive	πᾰρεκτραφθῶ	πᾰρεκτραφθῇς	πᾰρεκτραφθῇ	πᾰρεκτραφθῆτον	πᾰρεκτραφθῆτον	πᾰρεκτραφθῶμεν	πᾰρεκτραφθῆτε	πᾰρεκτραφθῶσῐ(ν)
	optative	πᾰρεκτραφθείην	πᾰρεκτραφθείης	πᾰρεκτραφθείη	πᾰρεκτραφθεῖτον, πᾰρεκτραφθείητον	πᾰρεκτραφθείτην, πᾰρεκτραφθειήτην	πᾰρεκτραφθεῖμεν, πᾰρεκτραφθείημεν	πᾰρεκτραφθεῖτε, πᾰρεκτραφθείητε	πᾰρεκτραφθεῖεν, πᾰρεκτραφθείησᾰν
	imperative		πᾰρεκτράφθητῐ	πᾰρεκτραφθήτω	πᾰρεκτράφθητον	πᾰρεκτραφθήτων		πᾰρεκτράφθητε	πᾰρεκτραφθέντων
							passive
infinitive							πᾰρεκτραφθῆναι
participle	m						πᾰρεκτραφθείς
	f						πᾰρεκτραφθεῖσᾰ
	n						πᾰρεκτραφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πᾰρεξέτρᾰπον, πᾰρεξετρᾰπόμην, πᾰρεξετρᾰ́πην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρεξέτρᾰπον	πᾰρεξέτρᾰπες	πᾰρεξέτρᾰπε(ν)	πᾰρεξετρᾰ́πετον	πᾰρεξετρᾰπέτην	πᾰρεξετρᾰ́πομεν	πᾰρεξετρᾰ́πετε	πᾰρεξέτρᾰπον
	subjunctive	πᾰρεκτρᾰ́πω	πᾰρεκτρᾰ́πῃς	πᾰρεκτρᾰ́πῃ	πᾰρεκτρᾰ́πητον	πᾰρεκτρᾰ́πητον	πᾰρεκτρᾰ́πωμεν	πᾰρεκτρᾰ́πητε	πᾰρεκτρᾰ́πωσῐ(ν)
	optative	πᾰρεκτρᾰ́ποιμῐ	πᾰρεκτρᾰ́ποις	πᾰρεκτρᾰ́ποι	πᾰρεκτρᾰ́ποιτον	πᾰρεκτρᾰποίτην	πᾰρεκτρᾰ́ποιμεν	πᾰρεκτρᾰ́ποιτε	πᾰρεκτρᾰ́ποιεν
	imperative		πᾰρέκτρᾰπε	πᾰρεκτρᾰπέτω	πᾰρεκτρᾰ́πετον	πᾰρεκτρᾰπέτων		πᾰρεκτρᾰ́πετε	πᾰρεκτρᾰπόντων
middle	indicative	πᾰρεξετρᾰπόμην	πᾰρεξετρᾰ́που	πᾰρεξετρᾰ́πετο	πᾰρεξετρᾰ́πεσθον	πᾰρεξετρᾰπέσθην	πᾰρεξετρᾰπόμεθᾰ	πᾰρεξετρᾰ́πεσθε	πᾰρεξετρᾰ́ποντο
	subjunctive	πᾰρεκτρᾰ́πωμαι	πᾰρεκτρᾰ́πῃ	πᾰρεκτρᾰ́πηται	πᾰρεκτρᾰ́πησθον	πᾰρεκτρᾰ́πησθον	πᾰρεκτρᾰπώμεθᾰ	πᾰρεκτρᾰ́πησθε	πᾰρεκτρᾰ́πωνται
	optative	πᾰρεκτρᾰποίμην	πᾰρεκτρᾰ́ποιο	πᾰρεκτρᾰ́ποιτο	πᾰρεκτρᾰ́ποισθον	πᾰρεκτρᾰποίσθην	πᾰρεκτρᾰποίμεθᾰ	πᾰρεκτρᾰ́ποισθε	πᾰρεκτρᾰ́ποιντο
	imperative		πᾰρεκτρᾰποῦ	πᾰρεκτρᾰπέσθω	πᾰρεκτρᾰ́πεσθον	πᾰρεκτρᾰπέσθων		πᾰρεκτρᾰ́πεσθε	πᾰρεκτρᾰπέσθων
passive	indicative	πᾰρεξετρᾰ́πην	πᾰρεξετρᾰ́πης	πᾰρεξετρᾰ́πη	πᾰρεξετρᾰ́πητον	πᾰρεξετρᾰπήτην	πᾰρεξετρᾰ́πημεν	πᾰρεξετρᾰ́πητε	πᾰρεξετρᾰ́πησᾰν
	subjunctive	πᾰρεκτρᾰπῶ	πᾰρεκτρᾰπῇς	πᾰρεκτρᾰπῇ	πᾰρεκτρᾰπῆτον	πᾰρεκτρᾰπῆτον	πᾰρεκτρᾰπῶμεν	πᾰρεκτρᾰπῆτε	πᾰρεκτρᾰπῶσῐ(ν)
	optative	πᾰρεκτρᾰπείην	πᾰρεκτρᾰπείης	πᾰρεκτρᾰπείη	πᾰρεκτρᾰπεῖτον, πᾰρεκτρᾰπείητον	πᾰρεκτρᾰπείτην, πᾰρεκτρᾰπειήτην	πᾰρεκτρᾰπεῖμεν, πᾰρεκτρᾰπείημεν	πᾰρεκτρᾰπεῖτε, πᾰρεκτρᾰπείητε	πᾰρεκτρᾰπεῖεν, πᾰρεκτρᾰπείησᾰν
	imperative		πᾰρεκτρᾰ́πηθῐ	πᾰρεκτρᾰπήτω	πᾰρεκτρᾰ́πητον	πᾰρεκτρᾰπήτων		πᾰρεκτρᾰ́πητε	πᾰρεκτρᾰπέντων
		active			middle		passive
infinitive		πᾰρεκτρᾰπεῖν			πᾰρεκτρᾰπέσθαι		πᾰρεκτρᾰπῆναι
participle	m	πᾰρεκτρᾰπών			πᾰρεκτρᾰπόμενος		πᾰρεκτρᾰπείς
	f	πᾰρεκτρᾰποῦσᾰ			πᾰρεκτρᾰπομένη		πᾰρεκτρᾰπεῖσᾰ
	n	πᾰρεκτρᾰπόν			πᾰρεκτρᾰπόμενον		πᾰρεκτρᾰπέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πᾰρεκτέτροφᾰ, πᾰρεκτέτραμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρεκτέτροφᾰ	πᾰρεκτέτροφᾰς	πᾰρεκτέτροφε(ν)	πᾰρεκτετρόφᾰτον	πᾰρεκτετρόφᾰτον	πᾰρεκτετρόφᾰμεν	πᾰρεκτετρόφᾰτε	πᾰρεκτετρόφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πᾰρεκτετρόφω	πᾰρεκτετρόφῃς	πᾰρεκτετρόφῃ	πᾰρεκτετρόφητον	πᾰρεκτετρόφητον	πᾰρεκτετρόφωμεν	πᾰρεκτετρόφητε	πᾰρεκτετρόφωσῐ(ν)
	optative	πᾰρεκτετρόφοιμῐ, πᾰρεκτετροφοίην	πᾰρεκτετρόφοις, πᾰρεκτετροφοίης	πᾰρεκτετρόφοι, πᾰρεκτετροφοίη	πᾰρεκτετρόφοιτον	πᾰρεκτετροφοίτην	πᾰρεκτετρόφοιμεν	πᾰρεκτετρόφοιτε	πᾰρεκτετρόφοιεν
	imperative		πᾰρεκτέτροφε	πᾰρεκτετροφέτω	πᾰρεκτετρόφετον	πᾰρεκτετροφέτων		πᾰρεκτετρόφετε	πᾰρεκτετροφόντων
middle/ passive	indicative	πᾰρεκτέτραμμαι	πᾰρεκτέτραψαι	πᾰρεκτέτραπται	πᾰρεκτέτραφθον	πᾰρεκτέτραφθον	πᾰρεκτετράμμεθᾰ	πᾰρεκτέτραφθε	πᾰρεκτετράφᾰται
	subjunctive	πᾰρεκτετραμμένος ὦ	πᾰρεκτετραμμένος ᾖς	πᾰρεκτετραμμένος ᾖ	πᾰρεκτετραμμένω ἦτον	πᾰρεκτετραμμένω ἦτον	πᾰρεκτετραμμένοι ὦμεν	πᾰρεκτετραμμένοι ἦτε	πᾰρεκτετραμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πᾰρεκτετραμμένος εἴην	πᾰρεκτετραμμένος εἴης	πᾰρεκτετραμμένος εἴη	πᾰρεκτετραμμένω εἴητον/εἶτον	πᾰρεκτετραμμένω εἰήτην/εἴτην	πᾰρεκτετραμμένοι εἴημεν/εἶμεν	πᾰρεκτετραμμένοι εἴητε/εἶτε	πᾰρεκτετραμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πᾰρεκτέτραψο	πᾰρεκτετράφθω	πᾰρεκτέτραφθον	πᾰρεκτετράφθων		πᾰρεκτέτραφθε	πᾰρεκτετράφθων
		active				middle/passive
infinitive		πᾰρεκτετροφέναι				πᾰρεκτετρᾶφθαι
participle	m	πᾰρεκτετροφώς				πᾰρεκτετραμμένος
	f	πᾰρεκτετροφυῖᾰ				πᾰρεκτετραμμένη
	n	πᾰρεκτετροφός				πᾰρεκτετραμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: πᾰρεξετετρόφειν, πᾰρεξετετράμμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρεξετετρόφειν, πᾰρεξετετρόφη	πᾰρεξετετρόφεις, πᾰρεξετετρόφης	πᾰρεξετετρόφει(ν)	πᾰρεξετετρόφετον	πᾰρεξετετροφέτην	πᾰρεξετετρόφεμεν	πᾰρεξετετρόφετε	πᾰρεξετετρόφεσᾰν
middle/ passive	indicative	πᾰρεξετετράμμην	πᾰρεξετέτραψο	πᾰρεξετέτραπτο	πᾰρεξετέτραφθον	πᾰρεξετετράφθην	πᾰρεξετετράμμεθᾰ	πᾰρεξετέτραφθε	πᾰρεξετετράφᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• παρεκτροπή (parektropḗ)

Descendants

• Greek: παρεκτρέπω (parektrépo)

Further reading

• παρεκτρέπω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “παρεκτρέπω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
• “παρεκτρέπω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • divert idem, page 243.
  • turn idem, page 901.

Greek

Etymology

Learned from Ancient Greek πᾰρεκτρέπω (parektrépō, “turn aside”). By surface analysis, παρ- (“near”) +‎ εκ- (“from, away”) +‎ τρέπω (“turn”).

Pronunciation

• IPA^(key): /pa.ɾekˈtɾe.po/
• Hyphenation: πα‧ρεκ‧τρέ‧πω

Verb

παρεκτρέπω • (parektrépo) (past παρεξέτρεψα, passive παρεκτρέπομαι)

1. to lead astray, swerve aside
2. (passive voice) to go astray, exceed the bounds, behave improperly

Usage notes

• In many dictionaries presented as a deponent verb (only passive): παρεκτρέπομαι (parektrépomai).

Conjugation

παρεκτρέπω   παρεκτρέπομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	παρεκτρέπω	παρεκτρέψω	παρεκτρέπομαι	παρεκτραπώ
2 sg	παρεκτρέπεις	παρεκτρέψεις	παρεκτρέπεσαι	παρεκτραπείς
3 sg	παρεκτρέπει	παρεκτρέψει	παρεκτρέπεται	παρεκτραπεί
1 pl	παρεκτρέπουμε, [‑ομε]	παρεκτρέψουμε, [‑ομε]	παρεκτρεπόμαστε	παρεκτραπούμε
2 pl	παρεκτρέπετε	παρεκτρέψετε	παρεκτρέπεστε, παρεκτρεπόσαστε	παρεκτραπείτε
3 pl	παρεκτρέπουν(ε)	παρεκτρέψουν(ε)	παρεκτρέπονται	παρεκτραπούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	παρεξέτρεπα	παρεξέτρεψα	παρεκτρεπόμουν(α)	παρεκτράπηκα, [{παρεξετράπην}]1
2 sg	παρεξέτρεπες	παρεξέτρεψες	παρεκτρεπόσουν(α)	παρεκτράπηκες, [{παρεξετράπης}]
3 sg	παρεξέτρεπε	παρεξέτρεψε	παρεκτρεπόταν(ε)	παρεκτράπηκε, {παρεξετράπη}
1 pl	παρεκτρέπαμε	παρεκτρέψαμε	παρεκτρεπόμασταν, (‑όμαστε)	παρεκτραπήκαμε, [{παρεξετράπημεν}]
2 pl	παρεκτρέπατε	παρεκτρέψατε	παρεκτρεπόσασταν, (‑όσαστε)	παρεκτραπήκατε, [{παρεξετράπητε}]
3 pl	παρεξέτρεπαν, παρεκτρέπαν(ε)	παρεξέτρεψαν, παρεκτρέψαν(ε)	παρεκτρέπονταν, (παρεκτρεπόντουσαν)	παρεκτράπηκαν, παρεκτραπήκαν(ε), {[παρ[εξετράπησαν]]}
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα παρεκτρέπω ➤	θα παρεκτρέψω ➤	θα παρεκτρέπομαι ➤	θα παρεκτραπώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα παρεκτρέπεις, …	θα παρεκτρέψεις, …	θα παρεκτρέπεσαι, …	θα παρεκτραπείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … παρεκτρέψει		έχω, έχεις, … παρεκτραπεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … παρεκτρέψει		είχα, είχες, … παρεκτραπεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … παρεκτρέψει		θα έχω, θα έχεις, … παρεκτραπεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	(παρέκτρεπε)	παρέκτρεψε	—	παρεκτρέψου
2 pl	παρεκτρέπετε	παρεκτρέψτε	παρεκτρέπεστε	παρεκτραπείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	παρεκτρέποντας ➤		παρεκτρεπόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας παρεκτρέψει ➤		—
Nonfinite form➤	παρεκτρέψει		παρεκτραπεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Formal passive forms, as in the ancient aorist παρεξετράπην from the conjugation of παρεκτρέπω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference).  • Also, formal passive past participle παρεκτραπείς (parektrapeís), παρεκτραπείσα (parektrapeísa), παρεκτραπέν (parektrapén)  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• παρεκτραπείς (parektrapeís, “diverted”, participle) (learned), παρεκτραπείσα (parektrapeísa), παρεκτραπέν (parektrapén)

Related terms

• εκτρέπω (ektrépo, “deviate”)
• έκτροπος (éktropos, “improper”)
• παρεκτροπή f (parektropí, “deviation; aberration”)

• and see: τρέπω (trépo, “turn”)