περικεφαλαία

Ancient Greek

Etymology

Feminine form of περικεφάλαιος (perikephálaios, “round the head”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.ke.pʰa.lǎi̯.aː/ → /pe.ri.ce.ɸaˈlɛ.a/ → /pe.ri.ce.faˈle.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.ke.pʰa.lǎi̯.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ri.ke.pʰaˈlɛ.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ri.ce.ɸaˈlɛ.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ri.ce.faˈle.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ri.ce.faˈle.a/

Noun

περῐκεφᾰλαίᾱ • (perikephalaíā) f (genitive περῐκεφᾰλαίᾱς); first declension

1. covering for the head, helmet, cap
2. (botany) disorder of the oak
3. kind of bandage

Inflection

First declension of ἡ περῐκεφᾰλαίᾱ; τῆς περῐκεφᾰλαίᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ περῐκεφᾰλαίᾱ hē perikephalaíā	τὼ περῐκεφᾰλαίᾱ tṑ perikephalaíā	αἱ περῐκεφᾰλαῖαι hai perikephalaîai
Genitive	τῆς περῐκεφᾰλαίᾱς tês perikephalaíās	τοῖν περῐκεφᾰλαίαιν toîn perikephalaíain	τῶν περῐκεφᾰλαιῶν tôn perikephalaiôn
Dative	τῇ περῐκεφᾰλαίᾳ têi perikephalaíāi	τοῖν περῐκεφᾰλαίαιν toîn perikephalaíain	ταῖς περῐκεφᾰλαίαις taîs perikephalaíais
Accusative	τὴν περῐκεφᾰλαίᾱν tḕn perikephalaíān	τὼ περῐκεφᾰλαίᾱ tṑ perikephalaíā	τᾱ̀ς περῐκεφᾰλαίᾱς tā̀s perikephalaíās
Vocative	περῐκεφᾰλαίᾱ perikephalaíā	περῐκεφᾰλαίᾱ perikephalaíā	περῐκεφᾰλαῖαι perikephalaîai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “περικεφαλαία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• περικεφαλαία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette