περικόπτομαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.kóp.to.mai̯/ → /pe.riˈkop.to.mɛ/ → /pe.riˈkop.to.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.kóp.to.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.riˈkop.to.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.riˈkop.to.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.riˈkop.to.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.riˈkop.to.me/

Verb

περῐκόπτομαι • (perikóptomai)

1. first-person singular present mediopassive indicative of περῐκόπτω (perikóptō)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /pe.ɾiˈko.pto.me/
• Hyphenation: πε‧ρι‧κό‧πτο‧μαι
• Homophone: περικόπτομε (perikóptome)

Verb

περικόπτομαι • (perikóptomai) passive (past περικόπηκα, active περικόπτω)

1. to be cropped, shortened

Conjugation

for this verb's full conjugation see the active form

Alternative forms

• περικόβομαι (perikóvomai) (informal)