περιοδικέ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.o.ðiˈce/ → /pe.ri.o.ðiˈce/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ri.o.diˈke/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ri.o.ðiˈce/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ri.o.ðiˈce/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ri.o.ðiˈce/

Adjective

περῐοδῐκέ • (periodiké) (Koine)

1. masculine vocative singular of περῐοδῐκός (periodikós)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /pe.ri.o.ði.ˈce/
• Hyphenation: πε‧ρι‧ο‧δι‧κέ

Adjective

περιοδικέ • (periodiké)

1. Vocative masculine singular form of περιοδικός (periodikós).