προηγούμενε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.ɛː.ɡǔː.me.ne/ → /pro.iˈɣu.me.ne/ → /pro.iˈɣu.me.ne/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ɛː.ɡǔː.me.ne/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.e̝ˈɡu.me.ne/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.iˈɣu.me.ne/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.iˈɣu.me.ne/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.iˈɣu.me.ne/

Participle

προηγούμενε • (proēgoúmene)

1. vocative singular masculine of προηγούμενος (proēgoúmenos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /pro.i.ˈɣu.me.ne/
• Hyphenation: προ‧η‧γού‧με‧νε

Noun

προηγούμενε • (proïgoúmene) m

1. Vocative singular form of προηγούμενος (proïgoúmenos).

Participle

προηγούμενε • (proïgoúmene)

1. Vocative masculine singular form of προηγούμενος (proïgoúmenos).