σαχλαμάρα

Greek

σαχλός (sachlós, “stupid, vapid”) +‎ -μάρα (-mára).

σαχλαμάρα • (sachlamára) f (plural σαχλαμάρες)

nonsense, inanity, rubbish (foolish talk)
Σταματά να λες σαχλαμάρες και μιλά σοβαρά!
Stamatá na les sachlamáres kai milá sovará!
Stop with the nonsense and start speaking seriously!
nonsense, stupidity, idiocy, rubbish (foolish behaviour)
Πως να μάθω στο παιδί μου να μην κάνει σαχλαμάρες όλη μέρα;
Pos na mátho sto paidí mou na min kánei sachlamáres óli méra?
How can I teach my child not to do stupid things all day?

Declension of σαχλαμάρα

	singular	plural
nominative	σαχλαμάρα •	σαχλαμάρες •
genitive	σαχλαμάρας •	σαχλαμαρών •
accusative	σαχλαμάρα •	σαχλαμάρες •
vocative	σαχλαμάρα •	σαχλαμάρες •
The genitive plural is uncommon and considered awkward by scholars.

(stupidity): ανοησία f (anoïsía), χαζομάρα f (chazomára), ηλιθιότητα f (ilithiótita), κουταμάρα f (koutamára), βλακεία f (vlakeía)