σπίρτο

Greek

Etymology

Borrowed from Italian spirito with silencing of the unaccented [i], from Latin spiritus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspiɾ.to/
• Hyphenation: σπίρ‧το

Noun

σπίρτο • (spírto) n (plural σπίρτα)

1. match (stick)
2. (figuartive) very clever

   expressions: σπίρτο μοναχό! (spírto monachó!, “truly clever! absolute genius!”)

3. (colloquial, folksy) spirit, surgical spirit as of liquor

Declension

Declension of σπίρτο

	singular	plural
nominative	σπίρτο •	σπίρτα •
genitive	σπίρτου •	σπίρτων •
accusative	σπίρτο •	σπίρτα •
vocative	σπίρτο •	σπίρτα •

Related terms

• σπιρτάδα f (spirtáda)
• σπιρτόζικα (spirtózika, adverb)
• σπιρτόζικος (spirtózikos, adjective)
• σπιρτόζος (spirtózos, adjective)
• σπιρτόκουτο n (spirtókouto, “matchbox”)
• σπιρτόξυλο n (spirtóxylo, “match stick; very thin”)

Descendants

• → Egyptian Arabic: سبرتو (sebérto)

See also

• In Katharevousa: πυρεῖον (pureîon, “match”), original ancient sense: "firestick"

Further reading

• σπίρτο - Charalambakis, Chistoforos et al. (2014) Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Christiko lexiko tis Neoellhnikis Glossas) [A Practical dictionary of Modern Greek language] (in Greek) Athens: Academy of Athens. (online since 2023 - abbreviations - symbols)
• σπίρτο on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el