στίχε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stí.kʰe/ → /ˈsti.çe/ → /ˈsti.çe/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stí.kʰe/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈsti.kʰe/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsti.çe/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsti.çe/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsti.çe/

Noun

στίχε • (stíkhe)

1. vocative singular of στίχος (stíkhos)
2. nominative/accusative/vocative dual of στίξ (stíx)

Greek

Noun

στίχε • (stíche) m

1. Vocative singular form of στίχος (stíchos).