συκοφαντικός

Ancient Greek

Etymology

From σῡκοφᾰ́ντης (sūkophántēs, “sycophant”) +‎ -ῐκός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syː.ko.pʰan.ti.kós/ → /sy.ko.ɸan.tiˈkos/ → /si.ko.fan.diˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syː.ko.pʰan.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.ko.pʰan.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.ko.ɸan.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.ko.fan.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.ko.fan.diˈkos/

Adjective

σῡκοφᾰντῐκός • (sūkophantikós) m (feminine σῡκοφᾰντῐκή, neuter σῡκοφᾰντῐκόν); first/second declension

1. typical of a sycophant, blackmailing
2. sophistical

Declension

First and second declension of σῡκοφᾰντῐκός; σῡκοφᾰντῐκή; σῡκοφᾰντῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σῡκοφᾰντῐκός sūkophantikós	σῡκοφᾰντῐκή sūkophantikḗ	σῡκοφᾰντῐκόν sūkophantikón		σῡκοφᾰντῐκώ sūkophantikṓ	σῡκοφᾰντῐκᾱ́ sūkophantikā́	σῡκοφᾰντῐκώ sūkophantikṓ		σῡκοφᾰντῐκοί sūkophantikoí	σῡκοφᾰντῐκαί sūkophantikaí	σῡκοφᾰντῐκᾰ́ sūkophantiká
Genitive		σῡκοφᾰντῐκοῦ sūkophantikoû	σῡκοφᾰντῐκῆς sūkophantikês	σῡκοφᾰντῐκοῦ sūkophantikoû		σῡκοφᾰντῐκοῖν sūkophantikoîn	σῡκοφᾰντῐκαῖν sūkophantikaîn	σῡκοφᾰντῐκοῖν sūkophantikoîn		σῡκοφᾰντῐκῶν sūkophantikôn	σῡκοφᾰντῐκῶν sūkophantikôn	σῡκοφᾰντῐκῶν sūkophantikôn
Dative		σῡκοφᾰντῐκῷ sūkophantikôi	σῡκοφᾰντῐκῇ sūkophantikêi	σῡκοφᾰντῐκῷ sūkophantikôi		σῡκοφᾰντῐκοῖν sūkophantikoîn	σῡκοφᾰντῐκαῖν sūkophantikaîn	σῡκοφᾰντῐκοῖν sūkophantikoîn		σῡκοφᾰντῐκοῖς sūkophantikoîs	σῡκοφᾰντῐκαῖς sūkophantikaîs	σῡκοφᾰντῐκοῖς sūkophantikoîs
Accusative		σῡκοφᾰντῐκόν sūkophantikón	σῡκοφᾰντῐκήν sūkophantikḗn	σῡκοφᾰντῐκόν sūkophantikón		σῡκοφᾰντῐκώ sūkophantikṓ	σῡκοφᾰντῐκᾱ́ sūkophantikā́	σῡκοφᾰντῐκώ sūkophantikṓ		σῡκοφᾰντῐκούς sūkophantikoús	σῡκοφᾰντῐκᾱ́ς sūkophantikā́s	σῡκοφᾰντῐκᾰ́ sūkophantiká
Vocative		σῡκοφᾰντῐκέ sūkophantiké	σῡκοφᾰντῐκή sūkophantikḗ	σῡκοφᾰντῐκόν sūkophantikón		σῡκοφᾰντῐκώ sūkophantikṓ	σῡκοφᾰντῐκᾱ́ sūkophantikā́	σῡκοφᾰντῐκώ sūkophantikṓ		σῡκοφᾰντῐκοί sūkophantikoí	σῡκοφᾰντῐκαί sūkophantikaí	σῡκοφᾰντῐκᾰ́ sūkophantiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σῡκοφᾰντῐκῶς sūkophantikôs				σῡκοφᾰντῐκώτερος sūkophantikṓteros				σῡκοφᾰντῐκώτᾰτος sūkophantikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “συκοφαντικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “συκοφαντικός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• συκοφαντικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette