συρράπτω

Ancient Greek

Etymology

σῠρ- (σῠν-) (sur- (sun-), “together”) +‎ ῥάπτω (rháptō, “sew”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syr̥.r̥áp.tɔː/ → /syrˈrap.to/ → /siˈrap.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syr̥.r̥áp.tɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syrˈrap.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syrˈrap.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syrˈrap.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siˈrap.to/

Verb

σῠρρᾰ́πτω • (surrháptō)

1. to stich or sew together
2. (figuratively, of a treatise) to put together, compose

Inflection

   Present: σῠρρᾰ́πτω, σῠρρᾰ́πτομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠρρᾰ́πτω	σῠρρᾰ́πτεις	σῠρρᾰ́πτει	σῠρρᾰ́πτετον	σῠρρᾰ́πτετον	σῠρρᾰ́πτομεν	σῠρρᾰ́πτετε	σῠρρᾰ́πτουσῐ(ν)
	subjunctive	σῠρρᾰ́πτω	σῠρρᾰ́πτῃς	σῠρρᾰ́πτῃ	σῠρρᾰ́πτητον	σῠρρᾰ́πτητον	σῠρρᾰ́πτωμεν	σῠρρᾰ́πτητε	σῠρρᾰ́πτωσῐ(ν)
	optative	σῠρρᾰ́πτοιμῐ	σῠρρᾰ́πτοις	σῠρρᾰ́πτοι	σῠρρᾰ́πτοιτον	σῠρρᾰπτοίτην	σῠρρᾰ́πτοιμεν	σῠρρᾰ́πτοιτε	σῠρρᾰ́πτοιεν
	imperative		σῠ́ρρᾰπτε	σῠρρᾰπτέτω	σῠρρᾰ́πτετον	σῠρρᾰπτέτων		σῠρρᾰ́πτετε	σῠρρᾰπτόντων
middle/ passive	indicative	σῠρρᾰ́πτομαι	σῠρρᾰ́πτῃ, σῠρρᾰ́πτει	σῠρρᾰ́πτεται	σῠρρᾰ́πτεσθον	σῠρρᾰ́πτεσθον	σῠρρᾰπτόμεθᾰ	σῠρρᾰ́πτεσθε	σῠρρᾰ́πτονται
	subjunctive	σῠρρᾰ́πτωμαι	σῠρρᾰ́πτῃ	σῠρρᾰ́πτηται	σῠρρᾰ́πτησθον	σῠρρᾰ́πτησθον	σῠρρᾰπτώμεθᾰ	σῠρρᾰ́πτησθε	σῠρρᾰ́πτωνται
	optative	σῠρρᾰπτοίμην	σῠρρᾰ́πτοιο	σῠρρᾰ́πτοιτο	σῠρρᾰ́πτοισθον	σῠρρᾰπτοίσθην	σῠρρᾰπτοίμεθᾰ	σῠρρᾰ́πτοισθε	σῠρρᾰ́πτοιντο
	imperative		σῠρρᾰ́πτου	σῠρρᾰπτέσθω	σῠρρᾰ́πτεσθον	σῠρρᾰπτέσθων		σῠρρᾰ́πτεσθε	σῠρρᾰπτέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠρρᾰ́πτειν				σῠρρᾰ́πτεσθαι
participle	m	σῠρρᾰ́πτων				σῠρρᾰπτόμενος
	f	σῠρρᾰ́πτουσᾰ				σῠρρᾰπτομένη
	n	σῠρρᾰ́πτον				σῠρρᾰπτόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: σῠνέρρᾰπτον, σῠνερρᾰπτόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέρρᾰπτον	σῠνέρρᾰπτες	σῠνέρρᾰπτε(ν)	σῠνερρᾰ́πτετον	σῠνερρᾰπτέτην	σῠνερρᾰ́πτομεν	σῠνερρᾰ́πτετε	σῠνέρρᾰπτον
middle/ passive	indicative	σῠνερρᾰπτόμην	σῠνερρᾰ́πτου	σῠνερρᾰ́πτετο	σῠνερρᾰ́πτεσθον	σῠνερρᾰπτέσθην	σῠνερρᾰπτόμεθᾰ	σῠνερρᾰ́πτεσθε	σῠνερρᾰ́πτοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σῠρρᾰ́ψω, σῠρρᾰ́ψομαι, σῠρρᾰφήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠρρᾰ́ψω	σῠρρᾰ́ψεις	σῠρρᾰ́ψει	σῠρρᾰ́ψετον	σῠρρᾰ́ψετον	σῠρρᾰ́ψομεν	σῠρρᾰ́ψετε	σῠρρᾰ́ψουσῐ(ν)
	optative	σῠρρᾰ́ψοιμῐ	σῠρρᾰ́ψοις	σῠρρᾰ́ψοι	σῠρρᾰ́ψοιτον	σῠρρᾰψοίτην	σῠρρᾰ́ψοιμεν	σῠρρᾰ́ψοιτε	σῠρρᾰ́ψοιεν
middle	indicative	σῠρρᾰ́ψομαι	σῠρρᾰ́ψῃ, σῠρρᾰ́ψει	σῠρρᾰ́ψεται	σῠρρᾰ́ψεσθον	σῠρρᾰ́ψεσθον	σῠρρᾰψόμεθᾰ	σῠρρᾰ́ψεσθε	σῠρρᾰ́ψονται
	optative	σῠρρᾰψοίμην	σῠρρᾰ́ψοιο	σῠρρᾰ́ψοιτο	σῠρρᾰ́ψοισθον	σῠρρᾰψοίσθην	σῠρρᾰψοίμεθᾰ	σῠρρᾰ́ψοισθε	σῠρρᾰ́ψοιντο
passive	indicative	σῠρρᾰφήσομαι	σῠρρᾰφήσῃ	σῠρρᾰφήσεται	σῠρρᾰφήσεσθον	σῠρρᾰφήσεσθον	σῠρρᾰφησόμεθᾰ	σῠρρᾰφήσεσθε	σῠρρᾰφήσονται
	optative	σῠρρᾰφησοίμην	σῠρρᾰφήσοιο	σῠρρᾰφήσοιτο	σῠρρᾰφήσοισθον	σῠρρᾰφησοίσθην	σῠρρᾰφησοίμεθᾰ	σῠρρᾰφήσοισθε	σῠρρᾰφήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		σῠρρᾰ́ψειν			σῠρρᾰ́ψεσθαι		σῠρρᾰφήσεσθαι
participle	m	σῠρρᾰ́ψων			σῠρρᾰψόμενος		σῠρρᾰφησόμενος
	f	σῠρρᾰ́ψουσᾰ			σῠρρᾰψομένη		σῠρρᾰφησομένη
	n	σῠρρᾰ́ψον			σῠρρᾰψόμενον		σῠρρᾰφησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: σῠνέρρᾰψᾰ, σῠνερρᾰψᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέρρᾰψᾰ	σῠνέρρᾰψᾰς	σῠνέρρᾰψε(ν)	σῠνερρᾰ́ψᾰτον	σῠνερρᾰψᾰ́την	σῠνερρᾰ́ψᾰμεν	σῠνερρᾰ́ψᾰτε	σῠνέρρᾰψᾰν
	subjunctive	σῠρρᾰ́ψω	σῠρρᾰ́ψῃς	σῠρρᾰ́ψῃ	σῠρρᾰ́ψητον	σῠρρᾰ́ψητον	σῠρρᾰ́ψωμεν	σῠρρᾰ́ψητε	σῠρρᾰ́ψωσῐ(ν)
	optative	σῠρρᾰ́ψαιμῐ	σῠρρᾰ́ψειᾰς, σῠρρᾰ́ψαις	σῠρρᾰ́ψειε(ν), σῠρρᾰ́ψαι	σῠρρᾰ́ψαιτον	σῠρρᾰψαίτην	σῠρρᾰ́ψαιμεν	σῠρρᾰ́ψαιτε	σῠρρᾰ́ψειᾰν, σῠρρᾰ́ψαιεν
	imperative		σῠ́ρρᾰψον	σῠρρᾰψᾰ́τω	σῠρρᾰ́ψᾰτον	σῠρρᾰψᾰ́των		σῠρρᾰ́ψᾰτε	σῠρρᾰψᾰ́ντων
middle	indicative	σῠνερρᾰψᾰ́μην	σῠνερρᾰ́ψω	σῠνερρᾰ́ψᾰτο	σῠνερρᾰ́ψᾰσθον	σῠνερρᾰψᾰ́σθην	σῠνερρᾰψᾰ́μεθᾰ	σῠνερρᾰ́ψᾰσθε	σῠνερρᾰ́ψᾰντο
	subjunctive	σῠρρᾰ́ψωμαι	σῠρρᾰ́ψῃ	σῠρρᾰ́ψηται	σῠρρᾰ́ψησθον	σῠρρᾰ́ψησθον	σῠρρᾰψώμεθᾰ	σῠρρᾰ́ψησθε	σῠρρᾰ́ψωνται
	optative	σῠρρᾰψαίμην	σῠρρᾰ́ψαιο	σῠρρᾰ́ψαιτο	σῠρρᾰ́ψαισθον	σῠρρᾰψαίσθην	σῠρρᾰψαίμεθᾰ	σῠρρᾰ́ψαισθε	σῠρρᾰ́ψαιντο
	imperative		σῠ́ρρᾰψαι	σῠρρᾰψᾰ́σθω	σῠρρᾰ́ψᾰσθον	σῠρρᾰψᾰ́σθων		σῠρρᾰ́ψᾰσθε	σῠρρᾰψᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		σῠρρᾰ́ψαι			σῠρρᾰ́ψᾰσθαι
participle	m	σῠρρᾰ́ψᾱς			σῠρρᾰψᾰ́μενος
	f	σῠρρᾰ́ψᾱσᾰ			σῠρρᾰψᾰμένη
	n	σῠρρᾰ́ψᾰν			σῠρρᾰψᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: σῠνέρρᾰφον, σῠνερρᾰφόμην, σῠνερρᾰ́φην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέρρᾰφον	σῠνέρρᾰφες	σῠνέρρᾰφε(ν)	σῠνερρᾰ́φετον	σῠνερρᾰφέτην	σῠνερρᾰ́φομεν	σῠνερρᾰ́φετε	σῠνέρρᾰφον
	subjunctive	σῠρρᾰ́φω	σῠρρᾰ́φῃς	σῠρρᾰ́φῃ	σῠρρᾰ́φητον	σῠρρᾰ́φητον	σῠρρᾰ́φωμεν	σῠρρᾰ́φητε	σῠρρᾰ́φωσῐ(ν)
	optative	σῠρρᾰ́φοιμῐ	σῠρρᾰ́φοις	σῠρρᾰ́φοι	σῠρρᾰ́φοιτον	σῠρρᾰφοίτην	σῠρρᾰ́φοιμεν	σῠρρᾰ́φοιτε	σῠρρᾰ́φοιεν
	imperative		σῠ́ρρᾰφε	σῠρρᾰφέτω	σῠρρᾰ́φετον	σῠρρᾰφέτων		σῠρρᾰ́φετε	σῠρρᾰφόντων
middle	indicative	σῠνερρᾰφόμην	σῠνερρᾰ́φου	σῠνερρᾰ́φετο	σῠνερρᾰ́φεσθον	σῠνερρᾰφέσθην	σῠνερρᾰφόμεθᾰ	σῠνερρᾰ́φεσθε	σῠνερρᾰ́φοντο
	subjunctive	σῠρρᾰ́φωμαι	σῠρρᾰ́φῃ	σῠρρᾰ́φηται	σῠρρᾰ́φησθον	σῠρρᾰ́φησθον	σῠρρᾰφώμεθᾰ	σῠρρᾰ́φησθε	σῠρρᾰ́φωνται
	optative	σῠρρᾰφοίμην	σῠρρᾰ́φοιο	σῠρρᾰ́φοιτο	σῠρρᾰ́φοισθον	σῠρρᾰφοίσθην	σῠρρᾰφοίμεθᾰ	σῠρρᾰ́φοισθε	σῠρρᾰ́φοιντο
	imperative		σῠρρᾰφοῦ	σῠρρᾰφέσθω	σῠρρᾰ́φεσθον	σῠρρᾰφέσθων		σῠρρᾰ́φεσθε	σῠρρᾰφέσθων
passive	indicative	σῠνερρᾰ́φην	σῠνερρᾰ́φης	σῠνερρᾰ́φη	σῠνερρᾰ́φητον	σῠνερρᾰφήτην	σῠνερρᾰ́φημεν	σῠνερρᾰ́φητε	σῠνερρᾰ́φησᾰν
	subjunctive	σῠρρᾰφῶ	σῠρρᾰφῇς	σῠρρᾰφῇ	σῠρρᾰφῆτον	σῠρρᾰφῆτον	σῠρρᾰφῶμεν	σῠρρᾰφῆτε	σῠρρᾰφῶσῐ(ν)
	optative	σῠρρᾰφείην	σῠρρᾰφείης	σῠρρᾰφείη	σῠρρᾰφεῖτον, σῠρρᾰφείητον	σῠρρᾰφείτην, σῠρρᾰφειήτην	σῠρρᾰφεῖμεν, σῠρρᾰφείημεν	σῠρρᾰφεῖτε, σῠρρᾰφείητε	σῠρρᾰφεῖεν, σῠρρᾰφείησᾰν
	imperative		σῠρρᾰ́φηθῐ	σῠρρᾰφήτω	σῠρρᾰ́φητον	σῠρρᾰφήτων		σῠρρᾰ́φητε	σῠρρᾰφέντων
		active			middle		passive
infinitive		σῠρρᾰφεῖν			σῠρρᾰφέσθαι		σῠρρᾰφῆναι
participle	m	σῠρρᾰφών			σῠρρᾰφόμενος		σῠρρᾰφείς
	f	σῠρρᾰφοῦσᾰ			σῠρρᾰφομένη		σῠρρᾰφεῖσᾰ
	n	σῠρρᾰφόν			σῠρρᾰφόμενον		σῠρρᾰφέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: σῠνέρρᾰφᾰ, σῠνέρρᾰμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέρρᾰφᾰ	σῠνέρρᾰφᾰς	σῠνέρρᾰφε(ν)	σῠνερρᾰ́φᾰτον	σῠνερρᾰ́φᾰτον	σῠνερρᾰ́φᾰμεν	σῠνερρᾰ́φᾰτε	σῠνερρᾰ́φᾱσῐ(ν)
	subjunctive	σῠνερρᾰ́φω	σῠνερρᾰ́φῃς	σῠνερρᾰ́φῃ	σῠνερρᾰ́φητον	σῠνερρᾰ́φητον	σῠνερρᾰ́φωμεν	σῠνερρᾰ́φητε	σῠνερρᾰ́φωσῐ(ν)
	optative	σῠνερρᾰ́φοιμῐ, σῠνερρᾰφοίην	σῠνερρᾰ́φοις, σῠνερρᾰφοίης	σῠνερρᾰ́φοι, σῠνερρᾰφοίη	σῠνερρᾰ́φοιτον	σῠνερρᾰφοίτην	σῠνερρᾰ́φοιμεν	σῠνερρᾰ́φοιτε	σῠνερρᾰ́φοιεν
	imperative		σῠνέρρᾰφε	σῠνερρᾰφέτω	σῠνερρᾰ́φετον	σῠνερρᾰφέτων		σῠνερρᾰ́φετε	σῠνερρᾰφόντων
middle/ passive	indicative	σῠνέρρᾰμμαι	σῠνέρρᾰψαι	σῠνέρρᾰπται	σῠνέρρᾰφθον	σῠνέρρᾰφθον	σῠνερρᾰ́μμεθᾰ	σῠνέρρᾰφθε	σῠνερρᾰ́φᾰται
	subjunctive	σῠνερρᾰμμένος ὦ	σῠνερρᾰμμένος ᾖς	σῠνερρᾰμμένος ᾖ	σῠνερρᾰμμένω ἦτον	σῠνερρᾰμμένω ἦτον	σῠνερρᾰμμένοι ὦμεν	σῠνερρᾰμμένοι ἦτε	σῠνερρᾰμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	σῠνερρᾰμμένος εἴην	σῠνερρᾰμμένος εἴης	σῠνερρᾰμμένος εἴη	σῠνερρᾰμμένω εἴητον/εἶτον	σῠνερρᾰμμένω εἰήτην/εἴτην	σῠνερρᾰμμένοι εἴημεν/εἶμεν	σῠνερρᾰμμένοι εἴητε/εἶτε	σῠνερρᾰμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		σῠνέρρᾰψο	σῠνερρᾰ́φθω	σῠνέρρᾰφθον	σῠνερρᾰ́φθων		σῠνέρρᾰφθε	σῠνερρᾰ́φθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠνερρᾰφέναι				σῠνερρᾰ́φθαι
participle	m	σῠνερρᾰφώς				σῠνερρᾰμμένος
	f	σῠνερρᾰφυῖᾰ				σῠνερρᾰμμένη
	n	σῠνερρᾰφός				σῠνερρᾰμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: σῠνερρᾰ́φειν, σῠνερρᾰ́μμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνερρᾰ́φειν, σῠνερρᾰ́φη	σῠνερρᾰ́φεις, σῠνερρᾰ́φης	σῠνερρᾰ́φει(ν)	σῠνερρᾰ́φετον	σῠνερρᾰφέτην	σῠνερρᾰ́φεμεν	σῠνερρᾰ́φετε	σῠνερρᾰ́φεσᾰν
middle/ passive	indicative	σῠνερρᾰ́μμην	σῠνέρρᾰψο	σῠνέρρᾰπτο	σῠνέρρᾰφθον	σῠνερρᾰ́φθην	σῠνερρᾰ́μμεθᾰ	σῠνέρρᾰφθε	σῠνερρᾰ́φᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• ῥακιοσυρρᾰπτάδης (rhakiosurrhaptádēs, “rag-stitcher”)
• συρρᾰφεύς m (surrhapheús, “one who stitches together”)
• συρρᾰφή f (surrhaphḗ, “seam”)
• συρρᾰφής (surrhaphḗs, “sewn together”)
• συρρᾰπτός (surrhaptós, “sewn together”)

Further reading

• “συρράπτω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “συρράπτω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• συρράπτω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Etymology

From Ancient Greek συρράπτω. By surface analysis, συρ- (συν-) (“together”) + ράπτω (“sew”) (ancient spelling ῥάπτω), a formal version of ράβω (rávo).

Pronunciation

• IPA^(key): /siˈɾa.pto/
• Hyphenation: συρ‧ρά‧πτω

Verb

συρράπτω • (syrrápto) (past συνέρραψα, passive συρράπτομαι)

1. (modern, frequent sense) to bind, staple pieces of paper
2. (figuratively) to put together, patch fragments of text to create a new one
3. (more formal) to stich or sew together

Conjugation

συρράπτω   συρράπτομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	συρράπτω	συρράψω	συρράπτομαι	συρραφώ, συρραφθώ
2 sg	συρράπτεις	συρράψεις	συρράπτεσαι	συρραφείς, συρραφθείς
3 sg	συρράπτει	συρράψει	συρράπτεται	συρραφεί, συρραφθεί
1 pl	συρράπτουμε, [‑ομε]	συρράψουμε, [‑ομε]	συρραπτόμαστε	συρραφούμε, συρραφθούμε
2 pl	συρράπτετε	συρράψετε	συρράπτεστε, {συρράπτεσθε}	συρραφείτε, συρραφθείτε
3 pl	συρράπτουν(ε)	συρράψουν(ε)	συρράπτονται	συρραφούν, συρραφθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	συνέρραπτα	συνέρραψα	συρραπτόμουν(α)	συρράφηκα1, συρράφθηκα
2 sg	συνέρραπτες	συνέρραψες	συρραπτόσουν(α)	συρράφηκες, συρράφθηκες
3 sg	συνέρραπτε	συνέρραψε	συρραπτόταν(ε)	συρράφηκε, συρράφθηκε
1 pl	συρράπταμε	συρράψαμε	συρραπτόμασταν, (‑όμαστε)	συρραφήκαμε, συρραφθήκαμε
2 pl	συρράπτατε	συρράψατε	συρραπτόσασταν, (‑όσαστε)	συρραφήκατε, συρραφθήκατε
3 pl	συνέρραπταν, συρράπταν(ε)	συνέρραψαν, συρράψαν(ε)	συρράπτονταν, (συρραπτόντουσαν)	συρράφηκαν, [συρραφήκαν(ε)], συρράφθηκαν, συρραφθήκαν[ε]
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα συρράπτω ➤	θα συρράψω ➤	θα συρράπτομαι ➤	θα συρραφώ / συρραφθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα συρράπτεις, …	θα συρράψεις, …	θα συρράπτεσαι, …	θα συρραφείς / συρραφθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … συρράψει   έχω, έχεις, … συρραμμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … συρραφεί / συρραφθεί   είμαι, είσαι, … συρραμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … συρράψει   είχα, είχες, … συρραμμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … συρραφεί / συρραφθεί   ήμουν, ήσουν, … συρραμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … συρράψει   θα έχω, θα έχεις, … συρραμμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … συρραφεί / συρραφθεί   θα είμαι, θα είσαι, … συρραμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	σύρραπτε	σύρραψε	—	συρράψου
2 pl	συρράπτετε	συρράψτε	συρράπτεστε, {συρράπτεσθε}	συρραφείτε, συρραφθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	συρράπτοντας ➤		συρραπτόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας συρράψει ➤		συρραμμένος, ‑η, ‑o {συνεραμμένος, ‑η, ‑o} ➤
Nonfinite form➤	συρράψει		συρραφεί, συρραφθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Passive perfective forms with -φ- (like συρράφηκα) as in the ancient aorist συνερράφην. Forms with ‑φθ- (like συρράφθηκα) are less formal. A variation with the colloquial ‑φτ- is less likely for this ancient verb.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• συρραφή f (syrrafí)
• συρραπτικός (syrraptikós, adjective)
• συρραπτικό n (syrraptikó)