σχολαστικός

Ancient Greek

Etymology

From σχολάζω (skholázō) +‎ -τικός (-tikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skʰo.las.ti.kós/ → /sxo.las.tiˈkos/ → /sxo.las.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skʰo.las.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /skʰo.las.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sxo.las.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sxo.las.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sxo.las.tiˈkos/

Adjective

σχολαστῐκός • (skholastikós) m (feminine σχολαστῐκή, neuter σχολαστῐκόν); first/second declension

1. enjoying leisure
2. (nominalized, neuter) leisure
3. (nominalized, masculine) scholar
4. (nominalized, masculine) pedant, simpleton

Declension

First and second declension of σχολᾰστῐκός; σχολᾰστῐκή; σχολᾰστῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σχολᾰστῐκός skholastikós	σχολᾰστῐκή skholastikḗ	σχολᾰστῐκόν skholastikón		σχολᾰστῐκώ skholastikṓ	σχολᾰστῐκᾱ́ skholastikā́	σχολᾰστῐκώ skholastikṓ		σχολᾰστῐκοί skholastikoí	σχολᾰστῐκαί skholastikaí	σχολᾰστῐκᾰ́ skholastiká
Genitive		σχολᾰστῐκοῦ skholastikoû	σχολᾰστῐκῆς skholastikês	σχολᾰστῐκοῦ skholastikoû		σχολᾰστῐκοῖν skholastikoîn	σχολᾰστῐκαῖν skholastikaîn	σχολᾰστῐκοῖν skholastikoîn		σχολᾰστῐκῶν skholastikôn	σχολᾰστῐκῶν skholastikôn	σχολᾰστῐκῶν skholastikôn
Dative		σχολᾰστῐκῷ skholastikôi	σχολᾰστῐκῇ skholastikêi	σχολᾰστῐκῷ skholastikôi		σχολᾰστῐκοῖν skholastikoîn	σχολᾰστῐκαῖν skholastikaîn	σχολᾰστῐκοῖν skholastikoîn		σχολᾰστῐκοῖς skholastikoîs	σχολᾰστῐκαῖς skholastikaîs	σχολᾰστῐκοῖς skholastikoîs
Accusative		σχολᾰστῐκόν skholastikón	σχολᾰστῐκήν skholastikḗn	σχολᾰστῐκόν skholastikón		σχολᾰστῐκώ skholastikṓ	σχολᾰστῐκᾱ́ skholastikā́	σχολᾰστῐκώ skholastikṓ		σχολᾰστῐκούς skholastikoús	σχολᾰστῐκᾱ́ς skholastikā́s	σχολᾰστῐκᾰ́ skholastiká
Vocative		σχολᾰστῐκέ skholastiké	σχολᾰστῐκή skholastikḗ	σχολᾰστῐκόν skholastikón		σχολᾰστῐκώ skholastikṓ	σχολᾰστῐκᾱ́ skholastikā́	σχολᾰστῐκώ skholastikṓ		σχολᾰστῐκοί skholastikoí	σχολᾰστῐκαί skholastikaí	σχολᾰστῐκᾰ́ skholastiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σχολᾰστῐκῶς skholastikôs				σχολᾰστῐκώτερος skholastikṓteros				σχολᾰστῐκώτᾰτος skholastikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Georgian: სქოლასტიკოსი (skolasṭiḳosi)
• → Latin: scholasticus (see there for further descendants)

Further reading

• σχολαστικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• σχολαστικός - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.
• “σχολαστικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press