σύνναος
Ancient Greek
editEtymology
editFrom συν- (sun-, “beside, with”) + νᾱ(ός) (nā(ós), “temple”) + -ος (-os).
Pronunciation
edit- (5th BCE Attic) IPA(key): /sýn.naː.os/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈsyn.na.os/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈsyn.na.os/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈsyn.na.os/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈsi.na.os/
Adjective
editσύννᾱος • (súnnāos) m or f (neuter σύννᾱον); second declension
- honored in the same temple; sharing a temple with another deity
- (figuratively, in the dative) connected to something else
Inflection
editNumber | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | σύννᾱος súnnāos |
σύννᾱον súnnāon |
συννᾱ́ω sunnā́ō |
συννᾱ́ω sunnā́ō |
σύννᾱοι súnnāoi |
σύννᾱᾰ súnnāa | ||||||||
Genitive | συννᾱ́ου sunnā́ou |
συννᾱ́ου sunnā́ou |
συννᾱ́οιν sunnā́oin |
συννᾱ́οιν sunnā́oin |
συννᾱ́ων sunnā́ōn |
συννᾱ́ων sunnā́ōn | ||||||||
Dative | συννᾱ́ῳ sunnā́ōi |
συννᾱ́ῳ sunnā́ōi |
συννᾱ́οιν sunnā́oin |
συννᾱ́οιν sunnā́oin |
συννᾱ́οις sunnā́ois |
συννᾱ́οις sunnā́ois | ||||||||
Accusative | σύννᾱον súnnāon |
σύννᾱον súnnāon |
συννᾱ́ω sunnā́ō |
συννᾱ́ω sunnā́ō |
συννᾱ́ους sunnā́ous |
σύννᾱᾰ súnnāa | ||||||||
Vocative | σύννᾱε súnnāe |
σύννᾱον súnnāon |
συννᾱ́ω sunnā́ō |
συννᾱ́ω sunnā́ō |
σύννᾱοι súnnāoi |
σύννᾱᾰ súnnāa | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
συννᾱ́ως sunnā́ōs |
συννᾱότερος sunnāóteros |
συννᾱότᾰτος sunnāótatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Derived terms
editSee also
edit- Σύνναος (Súnnaos)
Further reading
edit- σύνναος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “σύνναος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press