τετράμορφος

Ancient Greek

Etymology

From τετρᾰ- (tetra-, four) +‎ μορφή (morphḗ, “form, shape”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /te.trá.mor.pʰos/ → /teˈtra.mor.ɸos/ → /teˈtra.mor.fos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.trá.mor.pʰos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /teˈtra.mor.pʰos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /teˈtra.mor.ɸos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /teˈtra.mor.fos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /teˈtra.mor.fos/

Adjective

τετρᾰ́μορφος • (tetrámorphos) m or f (neuter τετρᾰ́μορφον); second declension

1. four-shaped, fourfold

   Coordinate term: πεντᾰ́μορφος (pentámorphos)

Declension

Second declension of τετρᾰ́μορφος; τετρᾰ́μορφον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		τετρᾰ́μορφος tetrámorphos	τετρᾰ́μορφον tetrámorphon		τετρᾰμόρφω tetramórphō	τετρᾰμόρφω tetramórphō		τετρᾰ́μορφοι tetrámorphoi	τετρᾰ́μορφᾰ tetrámorpha
Genitive		τετρᾰμόρφου tetramórphou	τετρᾰμόρφου tetramórphou		τετρᾰμόρφοιν tetramórphoin	τετρᾰμόρφοιν tetramórphoin		τετρᾰμόρφων tetramórphōn	τετρᾰμόρφων tetramórphōn
Dative		τετρᾰμόρφῳ tetramórphōi	τετρᾰμόρφῳ tetramórphōi		τετρᾰμόρφοιν tetramórphoin	τετρᾰμόρφοιν tetramórphoin		τετρᾰμόρφοις tetramórphois	τετρᾰμόρφοις tetramórphois
Accusative		τετρᾰ́μορφον tetrámorphon	τετρᾰ́μορφον tetrámorphon		τετρᾰμόρφω tetramórphō	τετρᾰμόρφω tetramórphō		τετρᾰμόρφους tetramórphous	τετρᾰ́μορφᾰ tetrámorpha
Vocative		τετρᾰ́μορφε tetrámorphe	τετρᾰ́μορφον tetrámorphon		τετρᾰμόρφω tetramórphō	τετρᾰμόρφω tetramórphō		τετρᾰ́μορφοι tetrámorphoi	τετρᾰ́μορφᾰ tetrámorpha
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		τετρᾰμόρφως tetramórphōs			τετρᾰμορφότερος tetramorphóteros			τετρᾰμορφότᾰτος tetramorphótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → English: tetramorph
• → Finnish: tetramorfi
• → French: tétramorphe
• → German: Tetramorph
• → Russian: тетрамо́рф (tetramórf)

Further reading

• “τετράμορφος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• τετράμορφος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette