τετριμμένη

See also: τετριμμένῃ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /te.trim.mé.nɛː/ → /te.trimˈme.ni/ → /te.triˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.trim.mé.nɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.trimˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /te.trimˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.trimˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.triˈme.ni/

Participle

τετρῐμμένη • (tetrimménē)

1. nominative/vocative singular feminine of τετρῐμμένος (tetrimménos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /te.triˈme.ni/
• Hyphenation: τε‧τριμ‧μέ‧νη
• Homophone: τετριμμένοι (tetrimménoi)

Participle

τετριμμένη • (tetrimméni)

1. Nominative, accusative and vocative feminine singular form of τετριμμένος (tetrimménos).

Usage notes

• Older form of accusative: τετριμμένην (tetrimménin)