υποχρέωση
Greek edit
Etymology edit
Noun formed from Ancient Greek adjective ὐπόχρεος (upókhreos, “indebted”)
Pronunciation edit
Noun edit
υποχρέωση • (ypochréosi) f (plural υποχρεώσεις)
- (law) obligation, duty, responsibility, liability
- Κανείς δεν έχει την υποχρέωση να κάνει αυτό που δεν θέλει.
- Kaneís den échei tin ypochréosi na kánei aftó pou den thélei.
- Nobody has an obligation to do what they don't want to.
Declension edit
declension of υποχρέωση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | υποχρέωση • | υποχρεώσεις • | |
| genitive | υποχρέωσης • | υποχρεώσεων • | |
| accusative | υποχρέωση • | υποχρεώσεις • | |
| vocative | υποχρέωση • | υποχρεώσεις • | |
| Older or formal genitive singular: υποχρεώσεως • | |||
Related terms edit
- υποχρέωση διατροφής f (ypochréosi diatrofís, “alimony,maintenance payment”)
- υποχρεώνω (ypochreóno, “to force, oblige”)
- υποχρεωτικός (ypochreotikós, “obligatory”)
- υπόχρεος (ypóchreos, “indebted”)