φαρμακευτικός

Ancient Greek

Etymology

From φαρμακεύω (pharmakeúō, “to administer a drug or medicine”) +‎ -τῐκός (-tikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰar.ma.keu̯.ti.kós/ → /ɸar.ma.ceɸ.tiˈkos/ → /far.ma.cef.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰar.ma.keu̯.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰar.ma.kew.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸar.ma.ceɸ.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /far.ma.cef.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /far.ma.cef.tiˈkos/

Adjective

φᾰρμᾰκευτῐκός • (pharmakeutikós) m (feminine φᾰρμᾰκευτῐκή, neuter φᾰρμᾰκευτῐκόν); first/second declension

1. of or by means of drugs or pharmacy

Declension

First and second declension of φᾰρμᾰκευτῐκός; φᾰρμᾰκευτῐκή; φᾰρμᾰκευτῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		φᾰρμᾰκευτῐκός pharmakeutikós	φᾰρμᾰκευτῐκή pharmakeutikḗ	φᾰρμᾰκευτῐκόν pharmakeutikón		φᾰρμᾰκευτῐκώ pharmakeutikṓ	φᾰρμᾰκευτῐκᾱ́ pharmakeutikā́	φᾰρμᾰκευτῐκώ pharmakeutikṓ		φᾰρμᾰκευτῐκοί pharmakeutikoí	φᾰρμᾰκευτῐκαί pharmakeutikaí	φᾰρμᾰκευτῐκᾰ́ pharmakeutiká
Genitive		φᾰρμᾰκευτῐκοῦ pharmakeutikoû	φᾰρμᾰκευτῐκῆς pharmakeutikês	φᾰρμᾰκευτῐκοῦ pharmakeutikoû		φᾰρμᾰκευτῐκοῖν pharmakeutikoîn	φᾰρμᾰκευτῐκαῖν pharmakeutikaîn	φᾰρμᾰκευτῐκοῖν pharmakeutikoîn		φᾰρμᾰκευτῐκῶν pharmakeutikôn	φᾰρμᾰκευτῐκῶν pharmakeutikôn	φᾰρμᾰκευτῐκῶν pharmakeutikôn
Dative		φᾰρμᾰκευτῐκῷ pharmakeutikôi	φᾰρμᾰκευτῐκῇ pharmakeutikêi	φᾰρμᾰκευτῐκῷ pharmakeutikôi		φᾰρμᾰκευτῐκοῖν pharmakeutikoîn	φᾰρμᾰκευτῐκαῖν pharmakeutikaîn	φᾰρμᾰκευτῐκοῖν pharmakeutikoîn		φᾰρμᾰκευτῐκοῖς pharmakeutikoîs	φᾰρμᾰκευτῐκαῖς pharmakeutikaîs	φᾰρμᾰκευτῐκοῖς pharmakeutikoîs
Accusative		φᾰρμᾰκευτῐκόν pharmakeutikón	φᾰρμᾰκευτῐκήν pharmakeutikḗn	φᾰρμᾰκευτῐκόν pharmakeutikón		φᾰρμᾰκευτῐκώ pharmakeutikṓ	φᾰρμᾰκευτῐκᾱ́ pharmakeutikā́	φᾰρμᾰκευτῐκώ pharmakeutikṓ		φᾰρμᾰκευτῐκούς pharmakeutikoús	φᾰρμᾰκευτῐκᾱ́ς pharmakeutikā́s	φᾰρμᾰκευτῐκᾰ́ pharmakeutiká
Vocative		φᾰρμᾰκευτῐκέ pharmakeutiké	φᾰρμᾰκευτῐκή pharmakeutikḗ	φᾰρμᾰκευτῐκόν pharmakeutikón		φᾰρμᾰκευτῐκώ pharmakeutikṓ	φᾰρμᾰκευτῐκᾱ́ pharmakeutikā́	φᾰρμᾰκευτῐκώ pharmakeutikṓ		φᾰρμᾰκευτῐκοί pharmakeutikoí	φᾰρμᾰκευτῐκαί pharmakeutikaí	φᾰρμᾰκευτῐκᾰ́ pharmakeutiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		φᾰρμᾰκευτῐκῶς pharmakeutikôs				φᾰρμᾰκευτῐκώτερος pharmakeutikṓteros				φᾰρμᾰκευτῐκώτᾰτος pharmakeutikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Latin: pharmaceuticus

Further reading

• “φαρμακευτικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• φαρμακευτικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette