φοινικόπτερος

Ancient Greek

Etymology

From φοῖνῑξ (phoînīx, “crimson”) +‎ πτερόν (pterón, “feather”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰoi̯.niː.kóp.te.ros/ → /ɸy.niˈkop.te.ros/ → /fi.niˈkop.te.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰoi̯.niː.kóp.te.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰy.niˈkop.te.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸy.niˈkop.te.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fy.niˈkop.te.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fi.niˈkop.te.ros/

• Hyphenation: φοι‧νι‧κόπ‧τε‧ρος

Adjective

φοινῑκόπτερος • (phoinīkópteros) m or f (neuter φοινῑκόπτερον); second declension

1. red-feathered

Declension

Second declension of φοινῑκόπτερος; φοινῑκόπτερον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		φοινῑκόπτερος phoinīkópteros	φοινῑκόπτερον phoinīkópteron		φοινῑκοπτέρω phoinīkoptérō	φοινῑκοπτέρω phoinīkoptérō		φοινῑκόπτεροι phoinīkópteroi	φοινῑκόπτερᾰ phoinīkóptera
Genitive		φοινῑκοπτέρου phoinīkoptérou	φοινῑκοπτέρου phoinīkoptérou		φοινῑκοπτέροιν phoinīkoptéroin	φοινῑκοπτέροιν phoinīkoptéroin		φοινῑκοπτέρων phoinīkoptérōn	φοινῑκοπτέρων phoinīkoptérōn
Dative		φοινῑκοπτέρῳ phoinīkoptérōi	φοινῑκοπτέρῳ phoinīkoptérōi		φοινῑκοπτέροιν phoinīkoptéroin	φοινῑκοπτέροιν phoinīkoptéroin		φοινῑκοπτέροις phoinīkoptérois	φοινῑκοπτέροις phoinīkoptérois
Accusative		φοινῑκόπτερον phoinīkópteron	φοινῑκόπτερον phoinīkópteron		φοινῑκοπτέρω phoinīkoptérō	φοινῑκοπτέρω phoinīkoptérō		φοινῑκοπτέρους phoinīkoptérous	φοινῑκόπτερᾰ phoinīkóptera
Vocative		φοινῑκόπτερε phoinīkóptere	φοινῑκόπτερον phoinīkópteron		φοινῑκοπτέρω phoinīkoptérō	φοινῑκοπτέρω phoinīkoptérō		φοινῑκόπτεροι phoinīkópteroi	φοινῑκόπτερᾰ phoinīkóptera
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		φοινῑκοπτέρως phoinīkoptérōs			φοινῑκοπτερώτερος phoinīkopterṓteros			φοινῑκοπτερώτᾰτος phoinīkopterṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

φοινῑκόπτερος • (phoinīkópteros) m (genitive φοινῑκόπτέρου); second declension

1. flamingo (Phoenicopterus roseus)

Inflection

Second declension of ὁ φοινῑκόπτερος; τοῦ φοινῑκοπτέρου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ φοινῑκόπτερος ho phoinīkópteros	τὼ φοινῑκοπτέρω tṑ phoinīkoptérō	οἱ φοινῑκόπτεροι hoi phoinīkópteroi
Genitive	τοῦ φοινῑκοπτέρου toû phoinīkoptérou	τοῖν φοινῑκοπτέροιν toîn phoinīkoptéroin	τῶν φοινῑκοπτέρων tôn phoinīkoptérōn
Dative	τῷ φοινῑκοπτέρῳ tôi phoinīkoptérōi	τοῖν φοινῑκοπτέροιν toîn phoinīkoptéroin	τοῖς φοινῑκοπτέροις toîs phoinīkoptérois
Accusative	τὸν φοινῑκόπτερον tòn phoinīkópteron	τὼ φοινῑκοπτέρω tṑ phoinīkoptérō	τοὺς φοινῑκοπτέρους toùs phoinīkoptérous
Vocative	φοινῑκόπτερε phoinīkóptere	φοινῑκοπτέρω phoinīkoptérō	φοινῑκόπτεροι phoinīkópteroi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Latin: phoenīcopterus
  • → Italian: fenicottero
  • → Translingual: Phoenicopterus

References

• “φοινικόπτερος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• φοινικόπτερος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette