χαλαρός

Ancient Greek

Etymology

From χαλάω (khaláō, “to slacken, loosen”) +‎ -ρός (-rós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰa.la.rós/ → /xa.laˈros/ → /xa.laˈros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰa.la.rós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰa.laˈros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xa.laˈros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xa.laˈros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xa.laˈros/

Adjective

χᾰλᾰρός • (khalarós) m (feminine χᾰλᾰρᾱ́, neuter χᾰλᾰρόν); first/second declension

1. slack, loose, supple
2. languid, effeminate

Inflection

First and second declension of χᾰλᾰρός; χᾰλᾰρᾱ́; χᾰλᾰρόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		χᾰλᾰρός khalarós	χᾰλᾰρᾱ́ khalarā́	χᾰλᾰρόν khalarón		χᾰλᾰρώ khalarṓ	χᾰλᾰρᾱ́ khalarā́	χᾰλᾰρώ khalarṓ		χᾰλᾰροί khalaroí	χᾰλᾰραί khalaraí	χᾰλᾰρᾰ́ khalará
Genitive		χᾰλᾰροῦ khalaroû	χᾰλᾰρᾶς khalarâs	χᾰλᾰροῦ khalaroû		χᾰλᾰροῖν khalaroîn	χᾰλᾰραῖν khalaraîn	χᾰλᾰροῖν khalaroîn		χᾰλᾰρῶν khalarôn	χᾰλᾰρῶν khalarôn	χᾰλᾰρῶν khalarôn
Dative		χᾰλᾰρῷ khalarôi	χᾰλᾰρᾷ khalarâi	χᾰλᾰρῷ khalarôi		χᾰλᾰροῖν khalaroîn	χᾰλᾰραῖν khalaraîn	χᾰλᾰροῖν khalaroîn		χᾰλᾰροῖς khalaroîs	χᾰλᾰραῖς khalaraîs	χᾰλᾰροῖς khalaroîs
Accusative		χᾰλᾰρόν khalarón	χᾰλᾰρᾱ́ν khalarā́n	χᾰλᾰρόν khalarón		χᾰλᾰρώ khalarṓ	χᾰλᾰρᾱ́ khalarā́	χᾰλᾰρώ khalarṓ		χᾰλᾰρούς khalaroús	χᾰλᾰρᾱ́ς khalarā́s	χᾰλᾰρᾰ́ khalará
Vocative		χᾰλᾰρέ khalaré	χᾰλᾰρᾱ́ khalarā́	χᾰλᾰρόν khalarón		χᾰλᾰρώ khalarṓ	χᾰλᾰρᾱ́ khalarā́	χᾰλᾰρώ khalarṓ		χᾰλᾰροί khalaroí	χᾰλᾰραί khalaraí	χᾰλᾰρᾰ́ khalará
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		χᾰλᾰρῶς khalarôs				χᾰλᾰρώτερος khalarṓteros				χᾰλᾰρώτᾰτος khalarṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• χαλαρότης (khalarótēs)
• χαλαρόω (khalaróō)

 

Descendants

• Greek: χαλαρός (chalarós)

Further reading

• “χαλαρός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “χαλαρός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• χαλαρός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Adjective

χαλαρός • (chalarós) m (feminine χαλαρή, neuter χαλαρό)

1. loose, slack

   Synonym: αναχλός (anachlós)

2. (figuratively) lax, relaxed

Declension

Declension of χαλαρός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	χαλαρός •	χαλαρή •	χαλαρό •	χαλαροί •	χαλαρές •	χαλαρά •
genitive	χαλαρού •	χαλαρής •	χαλαρού •	χαλαρών •	χαλαρών •	χαλαρών •
accusative	χαλαρό •	χαλαρή •	χαλαρό •	χαλαρούς •	χαλαρές •	χαλαρά •
vocative	χαλαρέ •	χαλαρή •	χαλαρό •	χαλαροί •	χαλαρές •	χαλαρά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο χαλαρός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο χαλαρός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	χαλαρότερος •	χαλαρότερη •	χαλαρότερο •	χαλαρότεροι •	χαλαρότερες •	χαλαρότερα •
genitive	χαλαρότερου •	χαλαρότερης •	χαλαρότερου •	χαλαρότερων •	χαλαρότερων •	χαλαρότερων •
accusative	χαλαρότερο •	χαλαρότερη •	χαλαρότερο •	χαλαρότερους •	χαλαρότερες •	χαλαρότερα •
vocative	χαλαρότερε •	χαλαρότερη •	χαλαρότερο •	χαλαρότεροι •	χαλαρότερες •	χαλαρότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο χαλαρότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	χαλαρότατος •	χαλαρότατη •	χαλαρότατο •	χαλαρότατοι •	χαλαρότατες •	χαλαρότατα •
genitive	χαλαρότατου •	χαλαρότατης •	χαλαρότατου •	χαλαρότατων •	χαλαρότατων •	χαλαρότατων •
accusative	χαλαρότατο •	χαλαρότατη •	χαλαρότατο •	χαλαρότατους •	χαλαρότατες •	χαλαρότατα •
vocative	χαλαρότατε •	χαλαρότατη •	χαλαρότατο •	χαλαρότατοι •	χαλαρότατες •	χαλαρότατα •

Related terms

• see: χαλαρώνω (chalaróno, “to relax, to slacken”)