χείριστος

Ancient Greek

Etymology

Related to the comparative χείρων (kheírōn), with the suffix -ιστος (-istos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰěː.ris.tos/ → /ˈçi.ris.tos/ → /ˈçi.ris.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰěː.ris.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkʰi.ris.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈçi.ris.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈçi.ris.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈçi.ris.tos/

Adjective

χείρῐστος • (kheíristos) m (feminine χειρῐ́στη, neuter χείρῐστον); first/second declension

1. superlative degree of κακός (kakós): worst

Usage notes

Used as the superlative of κακός (kakós), along with κᾰ́κῐστος (kákistos) and ἥκῐστος (hḗkistos).

Declension

First and second declension of χείρῐστος; χειρῐ́στη; χείρῐστον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		χείρῐστος kheíristos	χειρῐ́στη kheirístē	χείρῐστον kheíriston		χειρῐ́στω kheirístō	χειρῐ́στᾱ kheirístā	χειρῐ́στω kheirístō		χείρῐστοι kheíristoi	χείρῐσται kheíristai	χείρῐστᾰ kheírista
Genitive		χειρῐ́στου kheirístou	χειρῐ́στης kheirístēs	χειρῐ́στου kheirístou		χειρῐ́στοιν kheirístoin	χειρῐ́σταιν kheirístain	χειρῐ́στοιν kheirístoin		χειρῐ́στων kheirístōn	χειρῐ́στων kheirístōn	χειρῐ́στων kheirístōn
Dative		χειρῐ́στῳ kheirístōi	χειρῐ́στῃ kheirístēi	χειρῐ́στῳ kheirístōi		χειρῐ́στοιν kheirístoin	χειρῐ́σταιν kheirístain	χειρῐ́στοιν kheirístoin		χειρῐ́στοις kheirístois	χειρῐ́σταις kheirístais	χειρῐ́στοις kheirístois
Accusative		χείρῐστον kheíriston	χειρῐ́στην kheirístēn	χείρῐστον kheíriston		χειρῐ́στω kheirístō	χειρῐ́στᾱ kheirístā	χειρῐ́στω kheirístō		χειρῐ́στους kheirístous	χειρῐ́στᾱς kheirístās	χείρῐστᾰ kheírista
Vocative		χείρῐστε kheíriste	χειρῐ́στη kheirístē	χείρῐστον kheíriston		χειρῐ́στω kheirístō	χειρῐ́στᾱ kheirístā	χειρῐ́στω kheirístō		χείρῐστοι kheíristoi	χείρῐσται kheíristai	χείρῐστᾰ kheírista
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		χείρῐστᾰ kheírista				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “χείριστος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “χείριστος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• χείριστος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • worst idem, page 990.

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek χείριστος (kheíristos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈçi.ɾi.stos/
• Hyphenation: χεί‧ρι‧στος

Adjective

χείριστος • (cheíristos) m (feminine χείριστη or χειρίστη, neuter χείριστο)

1. superlative degree of κακός (kakós): worst

   Antonym: άριστος (áristos)

Declension

Declension of χείριστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	χείριστος •	χείριστη •	χείριστο •	χείριστοι •	χείριστες •	χείριστα •
genitive	χείριστου •	χείριστης •	χείριστου •	χείριστων •	χείριστων •	χείριστων •
accusative	χείριστο •	χείριστη •	χείριστο •	χείριστους •	χείριστες •	χείριστα •
vocative	χείριστε •	χείριστη •	χείριστο •	χείριστοι •	χείριστες •	χείριστα •
notes	alternatively stressed forms (learned): χειρίστου (masculine/neuter genitive), χειρίστη (feminine nominative)