χερσαῖος

Ancient Greek

Etymology

From χέρσος (khérsos, “dry land”) +‎ -αῖος (-aîos, adjective suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰer.sâi̯.os/ → /çerˈsɛ.os/ → /çerˈse.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰer.sâi̯.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰerˈsɛ.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /çerˈsɛ.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /çerˈse.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /çerˈse.os/

Adjective

χερσαῖος • (khersaîos) m (feminine χερσαίᾱ, neuter χερσαῖον); first/second declension
χερσαῖος • (khersaîos) m or f (neuter χερσαῖον); second declension

1. from or of dry land, living or found on dry land
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.119
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.192
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.68
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.123
   • 360 BCE, Plato, Timaeus 40a
   • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, On Marvellous Things Heard 842b7
   • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 2.505b
   • 360 BCE, Plato, The Sophist 223b
   • Palatine Anthology 9.14
   1. (of landsmen)
      • 425 BCE, Euripides, Andromache 457
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 7.67
      • 100 BCE – 1 BCE, Asclepiodotus, Tactics 1.1
   2. inland
      • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 704b
   3. (of voyages) traveling by land
      • Palatine Anthology 11.42
      • Palatine Anthology 4.3b.46
      • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.750b
   4. (military, of ground forces)
      • 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 64
      • 315 BCE – 240 BCE, Aratus, 919

Declension

First and second declension of χερσαῖος; χερσαίᾱ; χερσαῖον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		χερσαῖος khersaîos	χερσαίᾱ khersaíā	χερσαῖον khersaîon		χερσαίω khersaíō	χερσαίᾱ khersaíā	χερσαίω khersaíō		χερσαῖοι khersaîoi	χερσαῖαι khersaîai	χερσαῖᾰ khersaîa
Genitive		χερσαίου khersaíou	χερσαίᾱς khersaíās	χερσαίου khersaíou		χερσαίοιν khersaíoin	χερσαίαιν khersaíain	χερσαίοιν khersaíoin		χερσαίων khersaíōn	χερσαίων khersaíōn	χερσαίων khersaíōn
Dative		χερσαίῳ khersaíōi	χερσαίᾳ khersaíāi	χερσαίῳ khersaíōi		χερσαίοιν khersaíoin	χερσαίαιν khersaíain	χερσαίοιν khersaíoin		χερσαίοις khersaíois	χερσαίαις khersaíais	χερσαίοις khersaíois
Accusative		χερσαῖον khersaîon	χερσαίᾱν khersaíān	χερσαῖον khersaîon		χερσαίω khersaíō	χερσαίᾱ khersaíā	χερσαίω khersaíō		χερσαίους khersaíous	χερσαίᾱς khersaíās	χερσαῖᾰ khersaîa
Vocative		χερσαῖε khersaîe	χερσαίᾱ khersaíā	χερσαῖον khersaîon		χερσαίω khersaíō	χερσαίᾱ khersaíā	χερσαίω khersaíō		χερσαῖοι khersaîoi	χερσαῖαι khersaîai	χερσαῖᾰ khersaîa
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		χερσαίως khersaíōs				χερσαιότερος khersaióteros				χερσαιότᾰτος khersaiótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Second declension of χερσαῖος; χερσαῖον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		χερσαῖος khersaîos	χερσαῖον khersaîon		χερσαίω khersaíō	χερσαίω khersaíō		χερσαῖοι khersaîoi	χερσαῖᾰ khersaîa
Genitive		χερσαίου khersaíou	χερσαίου khersaíou		χερσαίοιν khersaíoin	χερσαίοιν khersaíoin		χερσαίων khersaíōn	χερσαίων khersaíōn
Dative		χερσαίῳ khersaíōi	χερσαίῳ khersaíōi		χερσαίοιν khersaíoin	χερσαίοιν khersaíoin		χερσαίοις khersaíois	χερσαίοις khersaíois
Accusative		χερσαῖον khersaîon	χερσαῖον khersaîon		χερσαίω khersaíō	χερσαίω khersaíō		χερσαίους khersaíous	χερσαῖᾰ khersaîa
Vocative		χερσαῖε khersaîe	χερσαῖον khersaîon		χερσαίω khersaíō	χερσαίω khersaíō		χερσαῖοι khersaîoi	χερσαῖᾰ khersaîa
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		χερσαίως khersaíōs			χερσαιότερος khersaióteros			χερσαιότᾰτος khersaiótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Antonyms

• (antonym(s) of “from or of dry land”): λιμναῖος (limnaîos), θᾰλᾰ́σσῐος (thalássios)/θᾰλᾰ́ττῐος (thaláttios)

Noun

χερσαῖος • (khersaîos) f (genitive χερσαίου); second declension

1. (geography) peninsula

   Synonym: χερσόνησος (khersónēsos)

   • 300 BCE – 200 BCE, Lycophron, Alexandra 534

Declension

Second declension of ἡ χερσαῖος; τῆς χερσαίου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ χερσαῖος hē khersaîos	τὼ χερσαίω tṑ khersaíō	αἱ χερσαῖοι hai khersaîoi
Genitive	τῆς χερσαίου tês khersaíou	τοῖν χερσαίοιν toîn khersaíoin	τῶν χερσαίων tôn khersaíōn
Dative	τῇ χερσαίῳ têi khersaíōi	τοῖν χερσαίοιν toîn khersaíoin	ταῖς χερσαίοις taîs khersaíois
Accusative	τὴν χερσαῖον tḕn khersaîon	τὼ χερσαίω tṑ khersaíō	τᾱ̀ς χερσαίους tā̀s khersaíous
Vocative	χερσαῖε khersaîe	χερσαίω khersaíō	χερσαῖοι khersaîoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “χερσαῖος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “χερσαῖος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• χερσαῖος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • dry idem, page 255.
  • land idem, page 475.
  • landlubber idem, page 475.
  • landsman idem, page 475.
  • lubber idem, page 503.