ψοιθός

See also: ψοῖθος

Ancient Greek

Etymology

From ψοῖθος (psoîthos, “ash”) +‎ -ός (-ós). For the formation, compare κνηκός (knēkós, “tawny, pale yellow”), which is from κνῆκος (knêkos, “safflower”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /psoi̯.tʰós/ → /psyˈθos/ → /psiˈθos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /psoi̯.tʰós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /psyˈtʰos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /psyˈθos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /psyˈθos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /psiˈθos/

Adjective

ψοιθός • (psoithós) m (feminine ψοιθή, neuter ψοιθόν); first/second declension

1. (of animals) ash-coloured, dun

Inflection

First and second declension of ψοιθός; ψοιθή; ψοιθόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ψοιθός psoithós	ψοιθή psoithḗ	ψοιθόν psoithón		ψοιθώ psoithṓ	ψοιθᾱ́ psoithā́	ψοιθώ psoithṓ		ψοιθοί psoithoí	ψοιθαί psoithaí	ψοιθᾰ́ psoithá
Genitive		ψοιθοῦ psoithoû	ψοιθῆς psoithês	ψοιθοῦ psoithoû		ψοιθοῖν psoithoîn	ψοιθαῖν psoithaîn	ψοιθοῖν psoithoîn		ψοιθῶν psoithôn	ψοιθῶν psoithôn	ψοιθῶν psoithôn
Dative		ψοιθῷ psoithôi	ψοιθῇ psoithêi	ψοιθῷ psoithôi		ψοιθοῖν psoithoîn	ψοιθαῖν psoithaîn	ψοιθοῖν psoithoîn		ψοιθοῖς psoithoîs	ψοιθαῖς psoithaîs	ψοιθοῖς psoithoîs
Accusative		ψοιθόν psoithón	ψοιθήν psoithḗn	ψοιθόν psoithón		ψοιθώ psoithṓ	ψοιθᾱ́ psoithā́	ψοιθώ psoithṓ		ψοιθούς psoithoús	ψοιθᾱ́ς psoithā́s	ψοιθᾰ́ psoithá
Vocative		ψοιθέ psoithé	ψοιθή psoithḗ	ψοιθόν psoithón		ψοιθώ psoithṓ	ψοιθᾱ́ psoithā́	ψοιθώ psoithṓ		ψοιθοί psoithoí	ψοιθαί psoithaí	ψοιθᾰ́ psoithá
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ψοιθῶς psoithôs				ψοιθότερος psoithóteros				ψοιθότᾰτος psoithótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ψοιθός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press