ψυκτικέ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /psyk.ti.ké/ → /psyk.tiˈce/ → /psik.tiˈce/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /psyk.ti.ké/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /psyk.tiˈke/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /psyk.tiˈce/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /psyk.tiˈce/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /psik.tiˈce/

Adjective

ψυκτῐκέ • (psuktiké)

1. vocative singular masculine of ψυκτικός (psuktikós)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /psi.ktiˈce/
• Hyphenation: ψυ‧κτι‧κέ

Adjective

ψυκτικέ • (psyktiké)

1. Vocative masculine singular form of ψυκτικός (psyktikós).

Noun

ψυκτικέ • (psyktiké) m

1. Vocative singular form of ψυκτικός (psyktikós).