όνομα

See also: ὄνομα

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὄνομα (ónoma), from Proto-Indo-European *h₁nómn̥.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈo.no.ma/
• Hyphenation: ό‧νο‧μα

Noun

όνομα • (ónoma) n (plural ονόματα)

1. name

   Το όνομά μου είναι Σαμ. ― To ónomá mou eínai Sam. ― My name is Sam.

2. (figuratively) name, reputation

   το καλό όνομα της εταιρείας ― to kaló ónoma tis etaireías ― the company's good name

3. (grammar) noun (sensu lato), a word class including substantives (nouns, sensu stricto) and adjectives

Declension

Declension of όνομα

	singular	plural
nominative	όνομα (ónoma)	ονόματα (onómata)
genitive	ονόματος (onómatos)	ονομάτων (onomáton)
accusative	όνομα (ónoma)	ονόματα (onómata)
vocative	όνομα (ónoma)	ονόματα (onómata)

Hyponyms

• (grammar): ουσιαστικό n (ousiastikó, “noun”)
• (grammar): επίθετο n (epítheto, “adjective”)

Coordinate terms

• επίθετο n (epítheto, “surname”)

Related terms

• βαπτιστικό όνομα n (vaptistikó ónoma, “Christian name”)
• επινοημένος (epinoïménos, “fictional”)
• επωνυμικός (eponymikós)
• επώνυμο n (epónymo, “surname”)
• μεγάλο όνομα n (megálo ónoma, “surname, family name”)
• μικρό όνομα n (mikró ónoma, “first name”)
• οικογενειακό όνομα n (oikogeneiakó ónoma, “family name, surname”)
• ονομάζω (onomázo, “to name, to call”)
• ονομασία f (onomasía, “naming”)
• παρωνύμιο n (paronýmio, “folk name, nickname”)
• πατρικό όνομα n (patrikó ónoma, “maiden name”)
• πατρωνυμικό n (patronymikó, “patronymic”)
• προσωνυμία f (prosonymía, “name, title”)
• πρώτο όνομα n (próto ónoma, “first name”)
• ψευδώνυμο n (psevdónymo, “alias, pseudonym”)

Further reading

• όνομα on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el