глуми
Macedonian edit
Etymology edit
Inherited from Proto-Slavic *glumiti (“to mock, amuse, joke”).
Pronunciation edit
Verb edit
глуми • (glumi) third-singular present, impf (perfective одглуми)
- (transitive) to act (theater), pretend
Conjugation edit
Conjugation of глуми (imperfective, present in -и)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | глумел | — | adjectival participle | глумен | ||
| feminine | глумела | — | adverbial participle | глумејќи | ||
| neuter | глумело | — | verbal noun | глумење | ||
| plural | глумеле | — | perfect participle | глумено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | глумам | глумев | — | — | ||
| 2nd singular | глумиш | глумеше | — | глуми | ||
| 3rd singular | глуми | глумеше | — | — | ||
| 1st plural | глумиме | глумевме | — | — | ||
| 2nd plural | глумите | глумевте | — | глумете | ||
| 3rd plural | глумат | глумеа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум глумел | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам глумено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев глумел | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав глумено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал глумено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе глумам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам глумено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе глумев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав глумено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум глумел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал глумено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би глумел | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал глумено | conditional of има + perfect participle | ||||
Russian edit
Pronunciation edit
Verb edit
глуми́ • (glumí)
- second-person singular imperative perfective of глуми́ть (glumítʹ)