изретчува

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [izˈrɛtt͡ʃuva]

Verb

изретчува • (izretčuva) third-singular present, impf (perfective изретчи)

1. (transitive) to rarify

Conjugation

Conjugation of изретчува (imperfective, present in -а)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	изретчувал	—	adjectival participle	изретчуван
feminine	изретчувала	—	adverbial participle	изретчувајќи
neuter	изретчувало	—	verbal noun	изретчување
plural	изретчувале	—	perfect participle	изретчувано
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	изретчувам	изретчував	—	—
2nd singular	изретчуваш	изретчуваше	—	изретчувај
3rd singular	изретчува	изретчуваше	—	—
1st plural	изретчуваме	изретчувавме	—	—
2nd plural	изретчувате	изретчувавте	—	изретчувајте
3rd plural	изретчуваат	изретчуваа	—	—
Compound tenses
perfect	сум изретчувал		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	имам изретчувано		present of има + perfect participle
pluperfect	бев изретчувал		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	имав изретчувано		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал изретчувано		perfect of има + perfect participle
future	ќе изретчувам		ќе + present
има-future	ќе имам изретчувано		future of има + perfect participle
future in the past	ќе изретчував		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав изретчувано		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум изретчувал		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал изретчувано		future reported of има + perfect participle
conditional	би изретчувал		би + imperfect l-participle
има-conditional	би имал изретчувано		conditional of има + perfect participle