изуми

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈizumi]

Noun

изуми • (izumi)

1. indefinite plural of изум (izum)

Verb

изуми • (izumi) third-singular present, pf (imperfective изумува)

1. (transitive) to forget (to fail to recall on a particular occasion without the information being wiped from the person's memory)

Conjugation

Conjugation of изуми (perfective, present in -и)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	изумел	изумил	adjectival participle	изумен
feminine	изумела	изумила	adverbial participle	—
neuter	изумело	изумило	verbal noun	—
plural	изумеле	изумиле	perfect participle	изумено
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	изумам	изумев	изумив	—
2nd singular	изумиш	изумеше	изуми	изуми
3rd singular	изуми	изумеше	изуми	—
1st plural	изумиме	изумевме	изумивме	—
2nd plural	изумите	изумевте	изумивте	изумете
3rd plural	изумат	изумеа	изумија	—
Compound tenses
perfect	сум изумил		present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect	имам изумено		present of има + perfect participle
pluperfect	бев изумил		imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect	имав изумено		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал изумено		perfect of има + perfect participle
future	ќе изумам		ќе + present
има-future	ќе имам изумено		future of има + perfect participle
future in the past	ќе изумев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав изумено		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум изумел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал изумено		future reported of има + perfect participle
conditional	би изумил		би + aorist l-participle
има-conditional	би имал изумено		conditional of има + perfect participle

Russian

Pronunciation

• IPA^(key): [ɪzʊˈmʲi]

Verb

изуми́ • (izumí)

1. second-person singular imperative perfective of изуми́ть (izumítʹ)