именува

Macedonian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *jьmenovati.

Pronunciation

• IPA^(key): [iˈmɛnuva]

Verb

именува • (imenuva) third-singular present, impf or pf

1. (transitive) to name (mention the name of)
2. (transitive) to name (promote to a new title)

Conjugation

Conjugation of именува (imperfective, present in -а)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	именувал	—	adjectival participle	именуван
feminine	именувала	—	adverbial participle	именувајќи
neuter	именувало	—	verbal noun	именување
plural	именувале	—	perfect participle	именувано
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	именувам	именував	—	—
2nd singular	именуваш	именуваше	—	именувај
3rd singular	именува	именуваше	—	—
1st plural	именуваме	именувавме	—	—
2nd plural	именувате	именувавте	—	именувајте
3rd plural	именуваат	именуваа	—	—
Compound tenses
perfect	сум именувал		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	имам именувано		present of има + perfect participle
pluperfect	бев именувал		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	имав именувано		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал именувано		perfect of има + perfect participle
future	ќе именувам		ќе + present
има-future	ќе имам именувано		future of има + perfect participle
future in the past	ќе именував		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав именувано		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум именувал		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал именувано		future reported of има + perfect participle
conditional	би именувал		би + imperfect l-participle
има-conditional	би имал именувано		conditional of има + perfect participle

Conjugation of именува (perfective, present in -а)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	именувал	именувал	adjectival participle	именуван
feminine	именувала	именувала	adverbial participle	—
neuter	именувало	именувало	verbal noun	—
plural	именувале	именувале	perfect participle	именувано
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	именувам	именував	именував	—
2nd singular	именуваш	именуваше	именува	именувај
3rd singular	именува	именуваше	именува	—
1st plural	именуваме	именувавме	именувавме	—
2nd plural	именувате	именувавте	именувавте	именувајте
3rd plural	именуваат	именуваа	именуваа	—
Compound tenses
perfect	сум именувал		present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect	имам именувано		present of има + perfect participle
pluperfect	бев именувал		imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect	имав именувано		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал именувано		perfect of има + perfect participle
future	ќе именувам		ќе + present
има-future	ќе имам именувано		future of има + perfect participle
future in the past	ќе именував		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав именувано		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум именувал		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал именувано		future reported of има + perfect participle
conditional	би именувал		би + aorist l-participle
има-conditional	би имал именувано		conditional of има + perfect participle