обезимени

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [ɔbɛˈzimɛni]

Verb

обезимени • (obezimeni) third-singular present, pf (imperfective обезименува)

1. (transitive, privative) to anonymize

Conjugation

Conjugation of обезимени (perfective, present in -и)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	обезименел	обезименил	adjectival participle	обезименет
feminine	обезименела	обезименила	adverbial participle	—
neuter	обезименело	обезименило	verbal noun	—
plural	обезименеле	обезимениле	perfect participle	обезименето
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	обезименам	обезименев	обезименив	—
2nd singular	обезимениш	обезименеше	обезимени	обезимени
3rd singular	обезимени	обезименеше	обезимени	—
1st plural	обезимениме	обезименевме	обезименивме	—
2nd plural	обезимените	обезименевте	обезименивте	обезименете
3rd plural	обезименат	обезименеа	обезименија	—
Compound tenses
perfect	сум обезименил		present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect	имам обезименето		present of има + perfect participle
pluperfect	бев обезименил		imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect	имав обезименето		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал обезименето		perfect of има + perfect participle
future	ќе обезименам		ќе + present
има-future	ќе имам обезименето		future of има + perfect participle
future in the past	ќе обезименев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав обезименето		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум обезименел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал обезименето		future reported of има + perfect participle
conditional	би обезименил		би + aorist l-participle
има-conditional	би имал обезименето		conditional of има + perfect participle