оран
Even edit
Etymology edit
From Proto-Tungusic *oran, compare Nanai оро̄н (orōn).
Pronunciation edit
Noun edit
оран (oran) (plural орар)
Derived terms edit
- ора̇ндадай (orȧndadaj, “to ride reindeer”)
- ора̇ндака̄ттай (orȧndakāttaj, “to dance while riding a reindeer”)
- ора̇ндасандай (orȧndasandaj, “to go away on a reindeer”)
Macedonian edit
Pronunciation edit
Participle edit
оран • (oran)
- masculine singular adjectival participle of ора (ora)
Declension edit
Tuvan edit
Etymology edit
From Classical Mongolian ᠣᠷᠤᠨ (orun), from Proto-Mongolic *oran (“place”). Cognate with Mongolian орон (oron).
Pronunciation edit
Noun edit
оран • (oran) (definite accusative оранны, plural ораннар)
Declension edit
| Declension of оран | ||
|---|---|---|
| Nominative | оран oran | |
| Accusative | оранны orannı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | оран oran |
ораннар orannar |
| Genitive | оранның orannıñ |
ораннарның orannarnıñ |
| Accusative | оранны orannı |
ораннарны orannarnı |
| Dative | оранга oranga |
ораннарга orannarga |
| Locative | оранда oranda |
ораннарда orannarda |
| Ablative | орандан orandan |
ораннардан orannardan |
| Prolative I | оранже oranje |
ораннарже orannarje |
| Prolative II | орандыва orandıva |
ораннардыва orannardıva |
| First person singular possessive forms of оран | ||
|---|---|---|
| Nominative | ораным oranım | |
| Accusative | оранымны oranımnı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | ораным oranım |
ораннарым orannarım |
| Genitive | оранымның oranımnıñ |
ораннарымның orannarımnıñ |
| Accusative | оранымны oranımnı |
ораннарымны orannarımnı |
| Dative | оранымга oranımga |
ораннарымга orannarımga |
| Locative | оранымда oranımda |
ораннарымда orannarımda |
| Ablative | оранымдан oranımdan |
ораннарымдан orannarımdan |
| Prolative I | оранымже oranımje |
ораннарымже orannarımje |
| Prolative II | оранымдыва oranımdıva |
ораннарымдыва orannarımdıva |
Synonyms edit
- чурт (çurt)
Derived terms edit
- оран-сава (oran-sava, “residence”)