орон

Buryat

Etymology

From Proto-Mongolic *orun, compare Mongolian ор (or), Kalmyk орн (orn).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.rɔn/, [ɔ.rɜ̟ɴ̟]
• Hyphenation: о‧рон

Noun

орон • (oron) (^??? please provide spelling!)

1. bed

Declension

This noun needs an inflection-table template.

Evenki

Etymology

From Proto-Tungusic *oran, compare Even оран (oran).

Noun

орон • (oron)

1. deer

Mongolian

Mongolian	Cyrillic
ᠣᠷᠤᠨ (orun)	орон (oron)

Etymology

From Proto-Mongolic *oran, a borrowing from Proto-Turkic *orun. Originally the same word as ор (or), only with the unstable n generalized to all cases.

Compare Dongxiang oron, Kazakh орын (oryn).

Pronunciation

• (Ulaanbaatar) IPA^(key): /ɔrəŋ/, [ˈɔ̙ɾɞ̙ɴ]

Noun

орон • (oron) (definite plural орнууд); (regular declension)

1. place
2. country, territory
3. home, dwelling, apartment
4. station, office, position
5. role, purpose, stead

   миний оронд

   minii orond

   instead of me

6. institution, center
7. digit (numeral)
8. (obsolete, grammar) case
9. (algebra, physics) field

Declension

Declension of орон (о-harmonic regular ууд-pl)

attributive орон oron singular / indefinite definite plural nominative орон oron орнууд ornuud genitive орны orny орнуудын ornuudyn accusative орныг ornyg орнуудыг ornuudyg dative-locative оронд orond орнуудад ornuudad ablative орноос ornoos орнуудаас ornuudaas instrumental орноор ornoor орнуудаар ornuudaar comitative оронтой orontoj орнуудтай ornuudtaj privative оронгүй orongüj орнуудгүй ornuudgüj directive орон руу oron ruu орнууд руу ornuud ruu Reflexive possessive forms  singular / indefinite definite plural nominative орноо ornoo орнуудаа ornuudaa genitive орныхоо ornyxoo орнуудынхаа ornuudynxaa accusative орныгоо ornygoo орнуудыгаа ornuudygaa dative-locative орондоо orondoo орнууддаа ornuuddaa ablative орноосоо ornoosoo орнуудаасаа ornuudaasaa instrumental орноороо ornooroo орнуудаараа ornuudaaraa comitative оронтойгоо orontojgoo орнуудтайгаа ornuudtajgaa privative оронгүйгээ orongüjgee орнуудгүйгээ ornuudgüjgee directive орон руугаа oron ruugaa орнууд руугаа ornuud ruugaa independent genitive singular / indefinite definite plural singular possession орных ornyx орнуудынх ornuudynx collective possession орныхон ornyxon орнуудынхан ornuudynxan

Synonyms

• (place, country): газар (gazar), нутаг (nutag), гүрэн (güren)
• (home): гэр (ger), байр (bajr)
• (case): тийн ялгал (tiin jalgal)

Derived terms

• орлох (orlox, “to replace”)
• бурхны орон (burxny oron, “paradise”)
• орон шорон (oron šoron, “prison”)

Nanai

Etymology

From Proto-Tungusic *oran.

Noun

оро̄н (orōn)

1. deer (held as a domestic animal)
2. reindeer

Yakut

Etymology 1

1. From Proto-Turkic *orun (“place”).
2. Possibly re-borrowed through a Mongolic language, compare Mongolian ор (or, “bed”), Bashkir урын (urın, “place; bed”), and Yakut орун (orun, “place”).

Noun

орон • (oron)

1. (furniture) bed

   орону хомуй ― oronu qomuy ― make the bed

Etymology 2

Reflexive of ороо (oroo).

Verb

орон • (oron)

1. (transitive) to pull oneself out (of something, with effort)