оуглаголати
Old Church Slavonic edit
Etymology edit
From глаголати (glagolati), from Proto-Slavic *golgolъ (“speech, word”).
Verb edit
оуглаголати • (uglagolati) pf
- to persuade
- from Vita Constantini, 1202000-1202010:
- тако же гладъкꙑми словеси оуглаголавь ихь повелѣ имь посѣщи дрѣво и съжещи.
- tako že gladŭkymi slovesi uglagolavĭ ixĭ povelě imĭ posěšti drěvo i sŭžešti.
- And thus, having persuaded them with sweet words, he commanded them to cut down and burn the tree.
- from Vita Constantini, 1202000-1202010:
Conjugation edit
| 👤 singular | 👥 dual | 👤👥👥 plural | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| азъ (azŭ) | тꙑ (ty) | тъ (tŭ) | вѣ (vě) | ва (va) | та (ta) | мꙑ (my) | вꙑ (vy) | ти (ti) | |||||||||
| оуглаголѭ (uglagoljǫ) | оуглаголеши (uglagoleši) | оуглаголетъ (uglagoletŭ) | оуглаголевѣ (uglagolevě) | оуглаголета (uglagoleta) | оуглаголете (uglagolete) | оуглаголемъ (uglagolemŭ) | оуглаголете (uglagolete) | оуглаголѭтъ (uglagoljǫtŭ) | |||||||||
References edit
- Андрей Бояджиев, Старобългарска читанка, София, 2016.