разлачува

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [razˈɫat͡ʃuva]

Verb

разлачува • (razlačuva) third-singular present, impf (perfective разлачи)

1. (transitive) to wean

Conjugation

Conjugation of разлачува (imperfective, present in -а)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	разлачувал	—	adjectival participle	разлачуван
feminine	разлачувала	—	adverbial participle	разлачувајќи
neuter	разлачувало	—	verbal noun	разлачување
plural	разлачувале	—	perfect participle	разлачувано
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	разлачувам	разлачував	—	—
2nd singular	разлачуваш	разлачуваше	—	разлачувај
3rd singular	разлачува	разлачуваше	—	—
1st plural	разлачуваме	разлачувавме	—	—
2nd plural	разлачувате	разлачувавте	—	разлачувајте
3rd plural	разлачуваат	разлачуваа	—	—
Compound tenses
perfect	сум разлачувал		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	имам разлачувано		present of има + perfect participle
pluperfect	бев разлачувал		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	имав разлачувано		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал разлачувано		perfect of има + perfect participle
future	ќе разлачувам		ќе + present
има-future	ќе имам разлачувано		future of има + perfect participle
future in the past	ќе разлачував		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав разлачувано		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум разлачувал		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал разлачувано		future reported of има + perfect participle
conditional	би разлачувал		би + imperfect l-participle
има-conditional	би имал разлачувано		conditional of има + perfect participle