разобличи

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [raˈzɔblit͡ʃi]

Verb

разобличи • (razobliči) third-singular present, pf (imperfective разобличува)

1. (transitive) to unmask, expose

Conjugation

Conjugation of разобличи (perfective, present in -и)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	разобличел	разобличил	adjectival participle	разобличен
feminine	разобличела	разобличила	adverbial participle	—
neuter	разобличело	разобличило	verbal noun	—
plural	разобличеле	разобличиле	perfect participle	разобличено
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	разобличам	разобличев	разобличив	—
2nd singular	разобличиш	разобличеше	разобличи	разобличи
3rd singular	разобличи	разобличеше	разобличи	—
1st plural	разобличиме	разобличевме	разобличивме	—
2nd plural	разобличите	разобличевте	разобличивте	разобличете
3rd plural	разобличат	разобличеа	разобличија	—
Compound tenses
perfect	сум разобличил		present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect	имам разобличено		present of има + perfect participle
pluperfect	бев разобличил		imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect	имав разобличено		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал разобличено		perfect of има + perfect participle
future	ќе разобличам		ќе + present
има-future	ќе имам разобличено		future of има + perfect participle
future in the past	ќе разобличев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав разобличено		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум разобличел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал разобличено		future reported of има + perfect participle
conditional	би разобличил		би + aorist l-participle
има-conditional	би имал разобличено		conditional of има + perfect participle