слꙑшати

Old Church Slavonic

Etymology

From Proto-Slavic *slyšati, from Proto-Indo-European *ḱlew-.

Verb

слꙑшати • (slyšati) impf

1. hear
   • from Vita Methodii, 0500500-0500600:

     слꙑшиши ли, философе, рѣчь сию? инъ сего да не можетъ сътворити развѣ тебе.

     slyšiši li, filosofe, rěčĭ siju? inŭ sego da ne možetŭ sŭtvoriti razvě tebe.

     Do you hear this matter, Philosopher? None other than you can do this.

   • 1581, Ostrog Bible, Exo 6.12:

     […] а҆ще приложи́мъ м̂ы слы́шати глс̑҇а г҃а б҃а на́шего, к семꙋ̀ да и҆з꙽мрем̑·

     […] if we hear the voice of the LORD our God any more, then we shall die.

Conjugation

present tense of слꙑшати (slyšati) singular dual plural азъ (azŭ) тꙑ (ty) тъ (tŭ) вѣ (vě) ва (va) та (ta) мꙑ (my) вꙑ (vy) ти (ti) слꙑшаѭ (slyšajǫ) слꙑшаѥши (slyšaješi) слꙑшаѥтъ (slyšajetŭ) слꙑшаѥвѣ (slyšajevě) слꙑшаѥта (slyšajeta) слꙑшаѥте (slyšajete) слꙑшаѥмъ (slyšajemŭ) слꙑшаѥте (slyšajete) слꙑшаѭтъ (slyšajǫtŭ)

Derived terms

• оуслꙑшати (uslyšati)
• прослꙑшати (proslyšati)
• ослꙑшати (oslyšati)

Related terms

• слоушати (slušati)