сұлтан

See also: Сұлтан

Kazakh

Alternative scripts
Arabic	سۇلتان
İske imlâ	سلطان
Cyrillic	сұлтан
Latin	sūltan

Etymology

Borrowed from Classical Persian sg (sultān, “a sultan”), from Arabic سُلْطَانٌ m sg (sulṭānun, “a sultan”, indefinite nominative).

Nucleus of the second syllable had become back -а- (-a-) under the influence of original Arabic emphatic onset ـطـ (-ṭ-). Therefore, the first syllable had been harmonised.

Noun

сұлтан • (sūltan)

a sultan (Jochid Kazakh prince)
a sultan (Muslim sovereign)
Оман Сұлтаны ― Oman Sūltany ― the Sultan of Oman

Осман Сұлтаны ― Osman Sūltany ― the Ottoman Sultan

Declension

declension of сұлтан

	singular (жекеше)	plural (көпше)
nominative (атау септік)	сұлтан (sūltan)	сұлтандар (sūltandar)
genitive (ілік септік)	сұлтанның (sūltannyñ)	сұлтандардың (sūltandardyñ)
dative (барыс септік)	сұлтанға (sūltanğa)	сұлтандарға (sūltandarğa)
accusative (табыс септік)	сұлтанды (sūltandy)	сұлтандарды (sūltandardy)
locative (жатыс септік)	сұлтанда (sūltanda)	сұлтандарда (sūltandarda)
ablative (шығыс септік)	сұлтаннан (sūltannan)	сұлтандардан (sūltandardan)
instrumental (көмектес септік)	сұлтанмен (sūltanmen)	сұлтандармен (sūltandarmen)

Derived terms

сұлтандық (sūltandyq, “a sultanate”)