триаголник
Macedonian edit
Etymology edit
By surface analysis, три (tri, “three”) + агол (agol, “angle, corner”) + -ник (-nik).
Pronunciation edit
Noun edit
триаголник • (triagolnik) m (plural триаголници, relational adjective триаголен, diminutive триаголниче)
Declension edit
Declension of триаголник
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | триаголник | триаголници |
| definite unspecified | триаголникот | триаголниците |
| definite proximal | триаголников | триаголнициве |
| definite distal | триаголникон | триаголницине |
| vocative | триаголнику | триаголници |
| count form | — | триаголника |
Coordinate terms edit
- триаголник m (triagolnik)
- четириаголник m (četiriagolnik)
- петаголник m (petagolnik)
- шестаголник m (šestagolnik)
- седумаголник m (sedumagolnik)
- осумаголник m (osumagolnik)
- деветаголник m (devetagolnik)
- десетаголник m (desetagolnik)
Related terms edit
- агол m (agol)
- многуаголник m (mnoguagolnik)
- правоаголник m (pravoagolnik)