վիճեմ
Old Armenian
editAlternative forms
edit- վիճիմ (vičim)
Etymology
editFrom վէճ (vēč).
Verb
editվիճեմ • (vičem) (aorist indicative վիճեցի)
- to dispute, to argue, to contest, to squabble, to wrangle, to discuss, to debate, to brawl, to quarrel, to attack, to fight
Conjugation
editactive
| infinitive | վիճել (vičel) | participle | վիճեցեալ, վիճեալ (vičecʻeal, vičeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | վիճեց- (vičecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վիճեմ (vičem) | վիճես (vičes) | վիճէ (vičē) | վիճեմք (vičemkʻ) | վիճէք (vičēkʻ) | վիճեն (vičen) | |
| imperfect | վիճէի, վիճեի* (vičēi, vičei*) | վիճէիր, վիճեիր* (vičēir, vičeir*) | վիճէր (vičēr) | վիճէաք, վիճեաք* (vičēakʻ, vičeakʻ*) | վիճէիք, վիճեիք* (vičēikʻ, vičeikʻ*) | վիճէին, վիճեին* (vičēin, vičein*) | |
| aorist | վիճեցի (vičecʻi) | վիճեցեր (vičecʻer) | վիճեաց (vičeacʻ) | վիճեցաք (vičecʻakʻ) | վիճեցէք, վիճեցիք (vičecʻēkʻ, vičecʻikʻ) | վիճեցին (vičecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վիճիցեմ (vičicʻem) | վիճիցես (vičicʻes) | վիճիցէ (vičicʻē) | վիճիցեմք (vičicʻemkʻ) | վիճիցէք (vičicʻēkʻ) | վիճիցեն (vičicʻen) | |
| aorist | վիճեցից (vičecʻicʻ) | վիճեսցես (vičescʻes) | վիճեսցէ (vičescʻē) | վիճեսցուք (vičescʻukʻ) | վիճեսջիք (vičesǰikʻ) | վիճեսցեն (vičescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | վիճեա՛ (vičeá) | — | — | վիճեցէ՛ք (vičecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | վիճեսջի՛ր (vičesǰír) | — | — | վիճեսջի՛ք (vičesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ վիճեր (mí vičer) | — | — | մի՛ վիճէք (mí vičēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
Descendants
edit- Armenian: վիճել (vičel)
References
edit- Petrosean, Matatʻeay (1879) “վիճեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy