See also: ب.ظ

Arabic edit

Etymology 1 edit

A wanderwort. See Old Armenian բադ (bad, duck).

Noun edit

بَطّ (baṭṭm (collective, singulative بَطَّة f (baṭṭa))

  1. (collective) duck (aquatic bird of the family Anatidae); ducks
Declension edit
Descendants edit

Etymology 2 edit

Compare بَتَّ (batta), بَضَعَ (baḍaʕa) and بَتَرَ (batara).

Verb edit

بَطَّ (baṭṭa) I, non-past يَبُطُّ‎ (yabuṭṭu)

  1. (transitive) to slit, to rive
    • 7th century CE, Muwaṭṭaʾ Mālik, section 20:
      وَلَا بَأْسَ أَنْ يَبُطَّ الْمُحْرِمُ خُرَاجَهُ وَيَفْقَأَ دُمَّلَهُ وَيَقْطَعَ عِرْقَهُ إِذَا ٱحْتَاجَ إِلَى ذٰلِكَ
      walā baʔsa ʔan yabuṭṭa l-muḥrimu ḵurāja-hū wayafqaʔa dummala-hū wayaqṭaʕa ʕirqa-hū ʔiḏā ḥtāja ʔilā ḏālika
      And the pilgrim may slit his sores, crack his boils, and cut his veins if he needs to do so.
Conjugation edit

Noun edit

بَطّ (baṭṭm

  1. verbal noun of بَطَّ (baṭṭa) (form I)
Declension edit

References edit

  • Fraenkel, Siegmund (1886) Die aramäischen Fremdwörter im Arabischen (in German), Leiden: E. J. Brill, page 117
  • Freytag, Georg (1830) “بط”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[1] (in Latin), volume 1, Halle: C. A. Schwetschke, page 129
  • Kazimirski, Albin de Biberstein (1860) “بط”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc[2] (in French), volume 1, Paris: Maisonneuve et Cie, page 134
  • Lane, Edward William (1863) “بط”, in Arabic-English Lexicon[3], London: Williams & Norgate, page 215

South Levantine Arabic edit

Etymology edit

From Arabic بَطّ (baṭṭ).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /batˤtˤ/, [bɑtˤ]
  • (file)

Noun edit

بطّ (baṭṭm (collective, singulative بطة f (baṭṭa), paucal بطات (baṭṭāt))

  1. (collective) ducks