English

edit

Etymology

edit

Borrowed from Spanish pato (literally duck), since it was originally played with a live duck inside a basket instead of a ball.

Noun

edit

pato (uncountable)

  1. The national sport of Argentina, a game played on horseback that combines elements of polo and basketball.

Anagrams

edit

Bikol Central

edit

Etymology

edit

Borrowed from Spanish pato.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈpato/ [ˈpa.to]
  • Hyphenation: pa‧to

Noun

edit

páto (Basahan spelling ᜉᜆᜓ)

  1. duck
    Synonym: itik

See also

edit

Cebuano

edit

Etymology

edit

Borrowed from Spanish pato.

Pronunciation

edit
  • Hyphenation: pa‧to
  • IPA(key): /ˈpato/ [ˈpa.t̪o]

Noun

edit

páto (Badlit spelling ᜉᜆᜓ)

  1. a duck; any member of the ducks form taxon in the family "Anatidae"
    Synonym: itik

Anagrams

edit

Chamicuro

edit

Etymology

edit

Borrowed from Spanish pato.

Noun

edit

pato

  1. duck

Chavacano

edit

Etymology

edit

Inherited from Spanish pato (duck).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈpato/, [ˈpa.t̪o]
  • Hyphenation: pa‧to

Noun

edit

pato

  1. duck

Czech

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

pato f

  1. vocative singular of pata

Esperanto

edit

Etymology

edit

From Latin patella.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [ˈpato]
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ato
  • Hyphenation: pa‧to

Noun

edit

pato (accusative singular paton, plural patoj, accusative plural patojn)

  1. pan

Finnish

edit
 
Finnish Wikipedia has an article on:
Wikipedia fi
 

Etymology

edit

From Proto-Finnic *pato, from Proto-Finno-Ugric *padɜ.[1] Cognates include Erzya падо (pado).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈpɑto/, [ˈpɑ̝t̪o̞]
  • Rhymes: -ɑto
  • Syllabification(key): pa‧to

Noun

edit

pato

  1. dam, dike

Declension

edit
Inflection of pato (Kotus type 1*F/valo, t-d gradation)
nominative pato padot
genitive padon patojen
partitive patoa patoja
illative patoon patoihin
singular plural
nominative pato padot
accusative nom. pato padot
gen. padon
genitive padon patojen
partitive patoa patoja
inessive padossa padoissa
elative padosta padoista
illative patoon patoihin
adessive padolla padoilla
ablative padolta padoilta
allative padolle padoille
essive patona patoina
translative padoksi padoiksi
abessive padotta padoitta
instructive padoin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of pato (Kotus type 1*F/valo, t-d gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative patoni patoni
accusative nom. patoni patoni
gen. patoni
genitive patoni patojeni
partitive patoani patojani
inessive padossani padoissani
elative padostani padoistani
illative patooni patoihini
adessive padollani padoillani
ablative padoltani padoiltani
allative padolleni padoilleni
essive patonani patoinani
translative padokseni padoikseni
abessive padottani padoittani
instructive
comitative patoineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative patosi patosi
accusative nom. patosi patosi
gen. patosi
genitive patosi patojesi
partitive patoasi patojasi
inessive padossasi padoissasi
elative padostasi padoistasi
illative patoosi patoihisi
adessive padollasi padoillasi
ablative padoltasi padoiltasi
allative padollesi padoillesi
essive patonasi patoinasi
translative padoksesi padoiksesi
abessive padottasi padoittasi
instructive
comitative patoinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative patomme patomme
accusative nom. patomme patomme
gen. patomme
genitive patomme patojemme
partitive patoamme patojamme
inessive padossamme padoissamme
elative padostamme padoistamme
illative patoomme patoihimme
adessive padollamme padoillamme
ablative padoltamme padoiltamme
allative padollemme padoillemme
essive patonamme patoinamme
translative padoksemme padoiksemme
abessive padottamme padoittamme
instructive
comitative patoinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative patonne patonne
accusative nom. patonne patonne
gen. patonne
genitive patonne patojenne
partitive patoanne patojanne
inessive padossanne padoissanne
elative padostanne padoistanne
illative patoonne patoihinne
adessive padollanne padoillanne
ablative padoltanne padoiltanne
allative padollenne padoillenne
essive patonanne patoinanne
translative padoksenne padoiksenne
abessive padottanne padoittanne
instructive
comitative patoinenne
third-person possessor
singular plural
nominative patonsa patonsa
accusative nom. patonsa patonsa
gen. patonsa
genitive patonsa patojensa
partitive patoaan
patoansa
patojaan
patojansa
inessive padossaan
padossansa
padoissaan
padoissansa
elative padostaan
padostansa
padoistaan
padoistansa
illative patoonsa patoihinsa
adessive padollaan
padollansa
padoillaan
padoillansa
ablative padoltaan
padoltansa
padoiltaan
padoiltansa
allative padolleen
padollensa
padoilleen
padoillensa
essive patonaan
patonansa
patoinaan
patoinansa
translative padokseen
padoksensa
padoikseen
padoiksensa
abessive padottaan
padottansa
padoittaan
padoittansa
instructive
comitative patoineen
patoinensa

Derived terms

edit
compounds

References

edit
  1. ^ Junttila, Santeri, Kallio, Petri, Holopainen, Sampsa, Kuokkala, Juha, Pystynen, Juho, editors (2020–), “pato”, in Suomen vanhimman sanaston etymologinen verkkosanakirja[1] (in Finnish), retrieved 2024-01-01

Further reading

edit

Anagrams

edit

Galician

edit

Etymology

edit

From Old Galician-Portuguese pato (13th century, Alfonso X), of onomatopoeic origin.[1]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈpato/ [ˈpa.t̪ʊ]
  • Rhymes: -ato
  • Hyphenation: pa‧to

Noun

edit

pato m (plural patos, feminine pata, feminine plural patas)

  1. duck; drake
    Synonyms: lavanco, parro, parrulo

References

edit
  • Ernesto González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (20062022) “pato”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
  • Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (20062018) “pato”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
  • pato” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • pato” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • pato” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
  1. ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “pato”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos

Karao

edit

Etymology

edit

Borrowed from Spanish pato (duck).

Noun

edit

pato

  1. duck

Masbatenyo

edit

Etymology

edit

Borrowed from Spanish pato (duck).

Noun

edit

pato

  1. duck

See also

edit

Niuean

edit

Etymology

edit

Borrowed from Spanish pato (duck).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈpa.to/, [ˈpɐto]
  • Hyphenation: pa‧to

Noun

edit

pato

  1. duck

Portuguese

edit

Etymology

edit

From Old Galician-Portuguese pato (duck), from Andalusian Arabic بَطّ (paṭṭ), from Arabic بَطّ (baṭṭ, duck), from Persian بت (bat, duck). Cognate with Galician and Spanish pato and Swahili bata.

Pronunciation

edit

  • Rhymes: -atu
  • Hyphenation: pa‧to

Noun

edit

pato m (plural patos, feminine pata, feminine plural patas)

  1. duck
  2. (specifically) drake (male duck)
  3. (Brazil, figuratively) a naïve person

Derived terms

edit

Descendants

edit

Romani

edit

Etymology

edit

Borrowed from Romanian pat (bed).

Noun

edit

pato m (plural patura)

  1. bed

Samoan

edit

Etymology

edit

Borrowed from Spanish pato (duck). Cognate of Tagalog pato.

Noun

edit

pato

  1. duck

Derived terms

edit

Spanish

edit
 
Spanish Wikipedia has an article on:
Wikipedia es
 
Pato (duck)

Etymology

edit

Borrowed from Andalusian Arabic بَطّ (paṭṭ), from Arabic بَطّ (baṭṭ, duck), from Persian بت (bat, duck).

Pronunciation

edit

Noun

edit

pato m (plural patos, feminine pata, feminine plural patas)

  1. duck, drake
    Synonym: ánade
    Hypernym: anseriforme
    Coordinate terms: ánsar, barnacla, cisne, ganso, oca, porrón, serreta
  2. (vulgar, slang, Dominican Republic, Nicaragua, Venezuela, Puerto Rico) homosexual, faggot
    Synonyms: marica, marico, maricón, puto

Hyponyms

edit

Derived terms

edit

Descendants

edit

See also

edit

Further reading

edit

Swahili

edit

Etymology

edit

From -pata (to get).

Pronunciation

edit

Noun

edit

pato (ma class, plural mapato)

  1. acquisition
  2. achievement
  3. income, earning

Tagalog

edit

Etymology

edit

Borrowed from Spanish pato (duck), from Arabic بَطّ (baṭṭ, duck), from Persian بت (bat, duck).

Pronunciation

edit

Noun

edit

pato (Baybayin spelling ᜉᜆᜓ)

  1. duck

See also

edit

Further reading

edit
  • pato”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila, 2018

Anagrams

edit

Tahitian

edit

Verb

edit

pato

  1. break out

Tok Pisin

edit

Etymology

edit

Borrowed from Portuguese pato.

Noun

edit

pato

  1. duck

Derived terms

edit

West Makian

edit

Pronunciation

edit

Verb

edit

pato

  1. (transitive) to strike (with an instrument)

Conjugation

edit
Conjugation of pato (action verb)
singular plural
inclusive exclusive
1st person tapato mapato apato
2nd person napato fapato
3rd person inanimate ipato dapato
animate
imperative napato, pato fapato, pato

References

edit
  • James Collins (1982) Further Notes Towards a West Makian Vocabulary[3], Pacific linguistics