جاهد

Arabic

Etymology 1

Root
ج ه د (j h d)
11 terms

Verb

جَاهَدَ • (jāhada) III, non-past يُجَاهِدُ‎ (yujāhidu)

1. to endeavor, to strive
   • 609–632 CE, Qur'an, 31:15:

     وَإِنْ جَاهَدَاكَ عَلَى أَنْ تُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا

     waʔin jāhadāka ʕalā ʔan tušrika bī mā laysa laka bihi ʕilmun falā tuṭiʕhumā

     (please add an English translation of this quotation)

2. to fight

Conjugation

Conjugation of

جَاهَدَ

(form-III sound)

verbal nouns الْمَصَادِر						جِهَاد or مُجَاهَدَة jihād or mujāhada
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُجَاهِد mujāhid
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُجَاهَد mujāhad
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	جَاهَدْتُ jāhadtu	جَاهَدْتَ jāhadta	جَاهَدَ jāhada		جَاهَدْتُمَا jāhadtumā	جَاهَدَا jāhadā		جَاهَدْنَا jāhadnā	جَاهَدْتُمْ jāhadtum	جَاهَدُوا jāhadū
	f		جَاهَدْتِ jāhadti	جَاهَدَتْ jāhadat			جَاهَدَتَا jāhadatā			جَاهَدْتُنَّ jāhadtunna	جَاهَدْنَ jāhadna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُجَاهِدُ ʔujāhidu	تُجَاهِدُ tujāhidu	يُجَاهِدُ yujāhidu		تُجَاهِدَانِ tujāhidāni	يُجَاهِدَانِ yujāhidāni		نُجَاهِدُ nujāhidu	تُجَاهِدُونَ tujāhidūna	يُجَاهِدُونَ yujāhidūna
	f		تُجَاهِدِينَ tujāhidīna	تُجَاهِدُ tujāhidu			تُجَاهِدَانِ tujāhidāni			تُجَاهِدْنَ tujāhidna	يُجَاهِدْنَ yujāhidna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُجَاهِدَ ʔujāhida	تُجَاهِدَ tujāhida	يُجَاهِدَ yujāhida		تُجَاهِدَا tujāhidā	يُجَاهِدَا yujāhidā		نُجَاهِدَ nujāhida	تُجَاهِدُوا tujāhidū	يُجَاهِدُوا yujāhidū
	f		تُجَاهِدِي tujāhidī	تُجَاهِدَ tujāhida			تُجَاهِدَا tujāhidā			تُجَاهِدْنَ tujāhidna	يُجَاهِدْنَ yujāhidna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُجَاهِدْ ʔujāhid	تُجَاهِدْ tujāhid	يُجَاهِدْ yujāhid		تُجَاهِدَا tujāhidā	يُجَاهِدَا yujāhidā		نُجَاهِدْ nujāhid	تُجَاهِدُوا tujāhidū	يُجَاهِدُوا yujāhidū
	f		تُجَاهِدِي tujāhidī	تُجَاهِدْ tujāhid			تُجَاهِدَا tujāhidā			تُجَاهِدْنَ tujāhidna	يُجَاهِدْنَ yujāhidna
imperative الْأَمْر	m		جَاهِدْ jāhid			جَاهِدَا jāhidā				جَاهِدُوا jāhidū
	f		جَاهِدِي jāhidī							جَاهِدْنَ jāhidna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	جُوهِدْتُ jūhidtu	جُوهِدْتَ jūhidta	جُوهِدَ jūhida		جُوهِدْتُمَا jūhidtumā	جُوهِدَا jūhidā		جُوهِدْنَا jūhidnā	جُوهِدْتُمْ jūhidtum	جُوهِدُوا jūhidū
	f		جُوهِدْتِ jūhidti	جُوهِدَتْ jūhidat			جُوهِدَتَا jūhidatā			جُوهِدْتُنَّ jūhidtunna	جُوهِدْنَ jūhidna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُجَاهَدُ ʔujāhadu	تُجَاهَدُ tujāhadu	يُجَاهَدُ yujāhadu		تُجَاهَدَانِ tujāhadāni	يُجَاهَدَانِ yujāhadāni		نُجَاهَدُ nujāhadu	تُجَاهَدُونَ tujāhadūna	يُجَاهَدُونَ yujāhadūna
	f		تُجَاهَدِينَ tujāhadīna	تُجَاهَدُ tujāhadu			تُجَاهَدَانِ tujāhadāni			تُجَاهَدْنَ tujāhadna	يُجَاهَدْنَ yujāhadna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُجَاهَدَ ʔujāhada	تُجَاهَدَ tujāhada	يُجَاهَدَ yujāhada		تُجَاهَدَا tujāhadā	يُجَاهَدَا yujāhadā		نُجَاهَدَ nujāhada	تُجَاهَدُوا tujāhadū	يُجَاهَدُوا yujāhadū
	f		تُجَاهَدِي tujāhadī	تُجَاهَدَ tujāhada			تُجَاهَدَا tujāhadā			تُجَاهَدْنَ tujāhadna	يُجَاهَدْنَ yujāhadna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُجَاهَدْ ʔujāhad	تُجَاهَدْ tujāhad	يُجَاهَدْ yujāhad		تُجَاهَدَا tujāhadā	يُجَاهَدَا yujāhadā		نُجَاهَدْ nujāhad	تُجَاهَدُوا tujāhadū	يُجَاهَدُوا yujāhadū
	f		تُجَاهَدِي tujāhadī	تُجَاهَدْ tujāhad			تُجَاهَدَا tujāhadā			تُجَاهَدْنَ tujāhadna	يُجَاهَدْنَ yujāhadna

Descendants

• → Assyrian Neo-Aramaic: ܡܓ̰ܲܚܸܕ (mjaḥḥid, “to argue”)

Etymology 2

Root
ج ه د (j h d)
11 terms

Derived from the active participle of جَهَدَ (jahada, “to strive, to toil”).

Adjective

جَاهِد • (jāhid) (masculine plural أَجْهَاد (ʔajhād))

1. striving, labouring, toiling; being laborious, tedious, exerting

   جَهْدٌ جَاهِدٌ

   jahdun jāhidun

   a laborious labour, a severe difficulty or distress, etc.

Declension

Declension of adjective جَاهِد (jāhid)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	جَاهِد jāhid	الْجَاهِد al-jāhid	جَاهِدَة jāhida	الْجَاهِدَة al-jāhida
Nominative	جَاهِدٌ jāhidun	الْجَاهِدُ al-jāhidu	جَاهِدَةٌ jāhidatun	الْجَاهِدَةُ al-jāhidatu
Accusative	جَاهِدًا jāhidan	الْجَاهِدَ al-jāhida	جَاهِدَةً jāhidatan	الْجَاهِدَةَ al-jāhidata
Genitive	جَاهِدٍ jāhidin	الْجَاهِدِ al-jāhidi	جَاهِدَةٍ jāhidatin	الْجَاهِدَةِ al-jāhidati
Dual	Masculine		Feminine
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	جَاهِدَيْن jāhidayn	الْجَاهِدَيْن al-jāhidayn	جَاهِدَتَيْن jāhidatayn	الْجَاهِدَتَيْن al-jāhidatayn
Nominative	جَاهِدَانِ jāhidāni	الْجَاهِدَانِ al-jāhidāni	جَاهِدَتَانِ jāhidatāni	الْجَاهِدَتَانِ al-jāhidatāni
Accusative	جَاهِدَيْنِ jāhidayni	الْجَاهِدَيْنِ al-jāhidayni	جَاهِدَتَيْنِ jāhidatayni	الْجَاهِدَتَيْنِ al-jāhidatayni
Genitive	جَاهِدَيْنِ jāhidayni	الْجَاهِدَيْنِ al-jāhidayni	جَاهِدَتَيْنِ jāhidatayni	الْجَاهِدَتَيْنِ al-jāhidatayni
Plural	Masculine		Feminine
	basic broken plural triptote		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	أَجْهَاد ʔajhād	الْأَجْهَاد al-ʔajhād	جَاهِدَات jāhidāt	الْجَاهِدَات al-jāhidāt
Nominative	أَجْهَادٌ ʔajhādun	الْأَجْهَادُ al-ʔajhādu	جَاهِدَاتٌ jāhidātun	الْجَاهِدَاتُ al-jāhidātu
Accusative	أَجْهَادًا ʔajhādan	الْأَجْهَادَ al-ʔajhāda	جَاهِدَاتٍ jāhidātin	الْجَاهِدَاتِ al-jāhidāti
Genitive	أَجْهَادٍ ʔajhādin	الْأَجْهَادِ al-ʔajhādi	جَاهِدَاتٍ jāhidātin	الْجَاهِدَاتِ al-jāhidāti

References

• Lane, vol. I (1863), p. 474.

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic جَاهِد (jāhid).

Proper noun

جاهد • (Cahid)

1. a male given name from Arabic

Descendants

• Turkish: Cahit

South Levantine Arabic

Root
ج ه د
2 terms

Etymology

From Arabic جَاهَدَ (jāhada).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʒaː.had/, [ˈʒæː.had], [ˈd͡ʒæː.had]

• Audio (al-Lidd):

  (file)

Verb

جاهد • (jāhad) III (present بجاهد (bijāhed))

1. to strive, to struggle, to make an effort

Conjugation

Conjugation of جاهد (jāhad)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	جاهدت (jāhadt)	جاهدت (jāhadt)	جاهد (jāhad)		جاهدنا (jāhadna)	جاهدتو (jāhadtu)	جاهدو (jāhadu)
	f		جاهدتي (jāhadti)	جاهدت (jāhadat)
present	m	بجاهد (bajāhed)	بتجاهد (bitjāhed)	بجاهد (bijāhed)		منجاهد (minjāhed)	بتجاهدو (bitjāhdu)	بجاهدو (bijāhdu)
	f		بتجاهدي (bitjāhdi)	بتجاهد (bitjāhed)
subjunctive	m	اجاهد (ajāhed)	تجاهد (tjāhed)	يجاهد (yjāhed)		نجاهد (njāhed)	تجاهدو (tjāhdu)	يجاهدو (yjāhdu)
	f		تجاهدي (tjāhdi)	تجاهد (tjāhed)
imperative	m		جاهد (jāhed)				جاهدو (jāhdu)
	f		جاهدي (jāhdi)