عاهل
ArabicEdit
EtymologyEdit
From the root ع ه ل (ʿ-h-l), meaning "to let livestock pasture themselves", "to have independence", "to have the power of personal discretion or determination".
PronunciationEdit
NounEdit
عَاهِل • (ʿāhil) m (plural عَوَاهِل (ʿawāhil))
- dictator
- reigner, monarch, sovereign, emperor
- paramount chief, a leader over several tribes
- a woman without a husband
DeclensionEdit
Declension of noun عَاهِل (ʿāhil)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | عَاهِل ʿāhil |
الْعَاهِل al-ʿāhil |
عَاهِل ʿāhil |
Nominative | عَاهِلٌ ʿāhilun |
الْعَاهِلُ al-ʿāhilu |
عَاهِلُ ʿāhilu |
Accusative | عَاهِلًا ʿāhilan |
الْعَاهِلَ al-ʿāhila |
عَاهِلَ ʿāhila |
Genitive | عَاهِلٍ ʿāhilin |
الْعَاهِلِ al-ʿāhili |
عَاهِلِ ʿāhili |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | عَاهِلَيْن ʿāhilayn |
الْعَاهِلَيْن al-ʿāhilayn |
عَاهِلَيْ ʿāhilay |
Nominative | عَاهِلَانِ ʿāhilāni |
الْعَاهِلَانِ al-ʿāhilāni |
عَاهِلَا ʿāhilā |
Accusative | عَاهِلَيْنِ ʿāhilayni |
الْعَاهِلَيْنِ al-ʿāhilayni |
عَاهِلَيْ ʿāhilay |
Genitive | عَاهِلَيْنِ ʿāhilayni |
الْعَاهِلَيْنِ al-ʿāhilayni |
عَاهِلَيْ ʿāhilay |
Plural | basic broken plural diptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | عَوَاهِل ʿawāhil |
الْعَوَاهِل al-ʿawāhil |
عَوَاهِل ʿawāhil |
Nominative | عَوَاهِلُ ʿawāhilu |
الْعَوَاهِلُ al-ʿawāhilu |
عَوَاهِلُ ʿawāhilu |
Accusative | عَوَاهِلَ ʿawāhila |
الْعَوَاهِلَ al-ʿawāhila |
عَوَاهِلَ ʿawāhila |
Genitive | عَوَاهِلَ ʿawāhila |
الْعَوَاهِلِ al-ʿawāhili |
عَوَاهِلِ ʿawāhili |
ReferencesEdit
- Lane, Edward William (1863), “عاهل”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, pages 2184-2185