See also: عجمي

Ottoman Turkish edit

Etymology edit

From Arabic عَجَمِيّ (ʕajamiyy).

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ad͡ʒɛˈmiː]
  • (Western Rumelia) IPA(key): [ad͡ʒaˈmiː]

Noun edit

عجمی (acemi)

  1. foreigner, barbarian
  2. a member of the corps of young pages in the palace, or at a special school for training
  3. a member of a special corps of recruits for the Janissaries
  4. untrained, unexperienced, novice

Adjective edit

عجمی (acemi)

  1. see the noun

Derived terms edit

Descendants edit

References edit

  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “عجمی”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[1], Vienna, column 3223
  • Поленаковиќ, Харалампие (2007) “26. AǦAMÍ sb. m. pl. aǧamitsǐ”, in Зузана Тополињска, Петар Атанасов, editors, Турските елементи во ароманскиот [Turskite elementi vo aromanskiot]‎[2], put into Macedonian from the author’s Serbo-Croatian Turski elementi u aromunskom dijalektu (1939, unpublished) by Веселинка Лаброска, Скопје: Македонска академија на науките и уметностите [Makedonska akademija na naukite i umetnostite], →ISBN, page 75

Persian edit

Etymology edit

Borrowed from Arabic عَجَمِيّ (ʕajamiyy).

Pronunciation edit

 

Readings
Classical reading? ajamī
Dari reading? ajamī
Iranian reading? ajami
Tajik reading? ajami

Adjective edit

Dari عجمی
Iranian Persian
Tajik аҷамӣ

عجمی ('ajami)

  1. Ajami

Urdu edit

Etymology edit

Borrowed from Arabic عَجَمِيّ (ʕajamiyy).

Pronunciation edit

Adjective edit

عجمی (ajamī) (Hindi spelling अजमी)

  1. Ajami