ईशान

Sanskrit

Alternative forms

Alternative scripts

• ঈশান (Assamese script)
• ᬈᬰᬵᬦ (Balinese script)
• ঈশান (Bengali script)
• 𑰃𑰫𑰯𑰡 (Bhaiksuki script)
• 𑀈𑀰𑀸𑀦 (Brahmi script)
• ဤၐာန (Burmese script)
• ઈશાન (Gujarati script)
• ਈਸ਼ਾਨ (Gurmukhi script)
• 𑌈𑌶𑌾𑌨 (Grantha script)
• ꦇꦯꦴꦤ (Javanese script)
• 𑂆𑂬𑂰𑂢 (Kaithi script)
• ಈಶಾನ (Kannada script)
• ឦឝាន (Khmer script)
• ອີຨານ (Lao script)
• ഈശാന (Malayalam script)
• ᡳᡳᡧᠠ᠎᠊ᠠᠨᠠ (Manchu script)
• 𑘃𑘫𑘰𑘡 (Modi script)
• ᠢᠢᠱᠠᢗᠨᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑦣𑧋𑧑𑧁 (Nandinagari script)
• 𑐃𑐱𑐵𑐣 (Newa script)
• ଈଶାନ (Odia script)
• ꢅꢯꢵꢥ (Saurashtra script)
• 𑆆𑆯𑆳𑆤 (Sharada script)
• 𑖃𑖫𑖯𑖡 (Siddham script)
• ඊශාන (Sinhalese script)
• 𑩐𑩑𑩛𑩿𑩛𑩯 (Soyombo script)
• 𑚃𑚧𑚭𑚝 (Takri script)
• ஈஶாந (Tamil script)
• ఈశాన (Telugu script)
• อีศาน (Thai script)
• ཨཱི་ཤཱ་ན (Tibetan script)
• 𑒄𑒬𑒰𑒢 (Tirhuta script)
• 𑨀𑨁𑨊𑨮𑨊𑨝 (Zanabazar Square script)

Etymology

From ईश् (īś).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /íː.ɕɑː.nɐ/
• (Classical) IPA^(key): /iːˈɕɑː.n̪ɐ/

• (Vedic) IPA^(key): /iː.ɕɑ́ː.nɐ/
• (Classical) IPA^(key): /iːˈɕɑː.n̪ɐ/

Adjective

ईशान • (ī́śāna, īśāná)

1. owning, possessing
2. rich, wealthy
3. ruling (RV., AV., VS., ŚBr., etc.)

Declension

Masculine a-stem declension of ईशान
Nom. sg.	ईशानः (īśānaḥ)
Gen. sg.	ईशानस्य (īśānasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	ईशानः (īśānaḥ)	ईशानौ (īśānau)	ईशानाः (īśānāḥ)
Vocative	ईशान (īśāna)	ईशानौ (īśānau)	ईशानाः (īśānāḥ)
Accusative	ईशानम् (īśānam)	ईशानौ (īśānau)	ईशानान् (īśānān)
Instrumental	ईशानेन (īśānena)	ईशानाभ्याम् (īśānābhyām)	ईशानैः (īśānaiḥ)
Dative	ईशानाय (īśānāya)	ईशानाभ्याम् (īśānābhyām)	ईशानेभ्यः (īśānebhyaḥ)
Ablative	ईशानात् (īśānāt)	ईशानाभ्याम् (īśānābhyām)	ईशानेभ्यः (īśānebhyaḥ)
Genitive	ईशानस्य (īśānasya)	ईशानयोः (īśānayoḥ)	ईशानानाम् (īśānānām)
Locative	ईशाने (īśāne)	ईशानयोः (īśānayoḥ)	ईशानेषु (īśāneṣu)

Feminine ā-stem declension of ईशान
Nom. sg.	ईशाना (īśānā)
Gen. sg.	ईशानायाः (īśānāyāḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	ईशाना (īśānā)	ईशाने (īśāne)	ईशानाः (īśānāḥ)
Vocative	ईशाने (īśāne)	ईशाने (īśāne)	ईशानाः (īśānāḥ)
Accusative	ईशानाम् (īśānām)	ईशाने (īśāne)	ईशानाः (īśānāḥ)
Instrumental	ईशानया (īśānayā)	ईशानाभ्याम् (īśānābhyām)	ईशानाभिः (īśānābhiḥ)
Dative	ईशानायै (īśānāyai)	ईशानाभ्याम् (īśānābhyām)	ईशानाभ्यः (īśānābhyaḥ)
Ablative	ईशानायाः (īśānāyāḥ)	ईशानाभ्याम् (īśānābhyām)	ईशानाभ्यः (īśānābhyaḥ)
Genitive	ईशानायाः (īśānāyāḥ)	ईशानयोः (īśānayoḥ)	ईशानानाम् (īśānānām)
Locative	ईशानायाम् (īśānāyām)	ईशानयोः (īśānayoḥ)	ईशानासु (īśānāsu)

Neuter a-stem declension of ईशान
Nom. sg.	ईशानम् (īśānam)
Gen. sg.	ईशानस्य (īśānasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	ईशानम् (īśānam)	ईशाने (īśāne)	ईशानानि (īśānāni)
Vocative	ईशान (īśāna)	ईशाने (īśāne)	ईशानानि (īśānāni)
Accusative	ईशानम् (īśānam)	ईशाने (īśāne)	ईशानानि (īśānāni)
Instrumental	ईशानेन (īśānena)	ईशानाभ्याम् (īśānābhyām)	ईशानैः (īśānaiḥ)
Dative	ईशानाय (īśānāya)	ईशानाभ्याम् (īśānābhyām)	ईशानेभ्यः (īśānebhyaḥ)
Ablative	ईशानात् (īśānāt)	ईशानाभ्याम् (īśānābhyām)	ईशानेभ्यः (īśānebhyaḥ)
Genitive	ईशानस्य (īśānasya)	ईशानयोः (īśānayoḥ)	ईशानानाम् (īśānānām)
Locative	ईशाने (īśāne)	ईशानयोः (īśānayoḥ)	ईशानेषु (īśāneṣu)

Noun

ईशान • (ī́śāna, īśāná) stem, m

1. ruler, lord (AV., VS., ŚBr., MBh., Kum., etc.)
2. an epithet of Shiva-Rudra
3. a Rudra
4. the sun as a form of Shiva
5. a Sadhya
6. an epithet of Vishnu
7. name of a man
8. northeast (the direction of Rudra-Shiva)

Declension

Masculine a-stem declension of ईशान
Nom. sg.	ईशानः (īśānaḥ)
Gen. sg.	ईशानस्य (īśānasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	ईशानः (īśānaḥ)	ईशानौ (īśānau)	ईशानाः (īśānāḥ)
Vocative	ईशान (īśāna)	ईशानौ (īśānau)	ईशानाः (īśānāḥ)
Accusative	ईशानम् (īśānam)	ईशानौ (īśānau)	ईशानान् (īśānān)
Instrumental	ईशानेन (īśānena)	ईशानाभ्याम् (īśānābhyām)	ईशानैः (īśānaiḥ)
Dative	ईशानाय (īśānāya)	ईशानाभ्याम् (īśānābhyām)	ईशानेभ्यः (īśānebhyaḥ)
Ablative	ईशानात् (īśānāt)	ईशानाभ्याम् (īśānābhyām)	ईशानेभ्यः (īśānebhyaḥ)
Genitive	ईशानस्य (īśānasya)	ईशानयोः (īśānayoḥ)	ईशानानाम् (īśānānām)
Locative	ईशाने (īśāne)	ईशानयोः (īśānayoḥ)	ईशानेषु (īśāneṣu)

Derived terms

• ईशान्य (īśānya)

Noun

ईशान • (ī́śāna, īśāná) stem, n

1. light, splendor (L.)

Declension

Neuter a-stem declension of ईशान
Nom. sg.	ईशानम् (īśānam)
Gen. sg.	ईशानस्य (īśānasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	ईशानम् (īśānam)	ईशाने (īśāne)	ईशानानि (īśānāni)
Vocative	ईशान (īśāna)	ईशाने (īśāne)	ईशानानि (īśānāni)
Accusative	ईशानम् (īśānam)	ईशाने (īśāne)	ईशानानि (īśānāni)
Instrumental	ईशानेन (īśānena)	ईशानाभ्याम् (īśānābhyām)	ईशानैः (īśānaiḥ)
Dative	ईशानाय (īśānāya)	ईशानाभ्याम् (īśānābhyām)	ईशानेभ्यः (īśānebhyaḥ)
Ablative	ईशानात् (īśānāt)	ईशानाभ्याम् (īśānābhyām)	ईशानेभ्यः (īśānebhyaḥ)
Genitive	ईशानस्य (īśānasya)	ईशानयोः (īśānayoḥ)	ईशानानाम् (īśānānām)
Locative	ईशाने (īśāne)	ईशानयोः (īśānayoḥ)	ईशानेषु (īśāneṣu)

References

• Monier Williams (1899) “ईशान”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0171.