शर्कर

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Iranian [Term?], from Proto-Indo-European *ḱorkeh₂.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɕɐɾ.kɐ.ɾɐ/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈɕɐɾ.kɐ.ɾɐ/

Noun

शर्कर • (śarkara) stem, m

1. pebble, small stone
2. ground or candied sugar (same as शर्करा (śarkarā))

Declension

Masculine a-stem declension of शर्कर
Nom. sg.	शर्करः (śarkaraḥ)
Gen. sg.	शर्करस्य (śarkarasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	शर्करः (śarkaraḥ)	शर्करौ (śarkarau)	शर्कराः (śarkarāḥ)
Vocative	शर्कर (śarkara)	शर्करौ (śarkarau)	शर्कराः (śarkarāḥ)
Accusative	शर्करम् (śarkaram)	शर्करौ (śarkarau)	शर्करान् (śarkarān)
Instrumental	शर्करेन (śarkarena)	शर्कराभ्याम् (śarkarābhyām)	शर्करैः (śarkaraiḥ)
Dative	शर्कराय (śarkarāya)	शर्कराभ्याम् (śarkarābhyām)	शर्करेभ्यः (śarkarebhyaḥ)
Ablative	शर्करात् (śarkarāt)	शर्कराभ्याम् (śarkarābhyām)	शर्करेभ्यः (śarkarebhyaḥ)
Genitive	शर्करस्य (śarkarasya)	शर्करयोः (śarkarayoḥ)	शर्करानाम् (śarkarānām)
Locative	शर्करे (śarkare)	शर्करयोः (śarkarayoḥ)	शर्करेषु (śarkareṣu)

Adjective

शर्कर • (śarkara) stem

1. made of gravel or grit

Derived terms

• शर्करक (śarkaraka)
• शर्करजा (śarkarajā)
• शर्करत्व (śarkaratva)
• शर्करा (śarkarā)
• शर्करिका (śarkarikā)
• शर्करिन् (śarkarin)

 

References

• Monier Williams (1899) “शर्कर”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1058.