स्कुनाति

Sanskrit

Alternative scripts

Etymology

The oldest form of the verb, आ स्कुनोति (ā skunóti, class 5) (AV 12,4,6), has the meaning 'make incisions into the ears of cattle'. From Proto-Indo-European *(s)kewh₂- (“to poke, cut into, tear”), related to Hittite iskunant- (“spotted”) and Hittite iskunahhis (“marked”, 3sg.past), Lithuanian kiáuras (“perforated”), and maybe Proto-Germanic *hūdiz, Latin cutis (“skin”), Lithuanian kiáutas (“shell, rind, peel”) via the connection 'flaying' < 'tearing' (just as Ancient Greek δέρμα (dérma, “skin”) is from δέρω (dérō, “to flay”)).^[1]^[2]^[3]^[4]

Pronunciation

(Vedic) IPA^(key): /sku.nɑ́ː.ti/
(Classical Sanskrit) IPA^(key): /s̪kuˈn̪ɑː.t̪i/

Verb

स्कुनाति • (skunā́ti) third-singular indicative (class 9, type P, root स्कु)

to pick, pluck, tear
to poke
to cover

Conjugation

Present: स्कुनाति (skunā́ti), स्कुनीते (skunīté)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	स्कुनाति skunā́ti	स्कुनीतः skunītáḥ	स्कुनन्ति skunánti	स्कुनीते skunīté	स्कुनाते skunā́te	स्कुनते skunáte
Second	स्कुनासि skunā́si	स्कुनीथः skunītháḥ	स्कुनीथ skunīthá	स्कुनीषे skunīṣé	स्कुनाथे skunā́the	स्कुनीध्वे skunīdhvé
First	स्कुनामि skunā́mi	स्कुनीवः skunīváḥ	स्कुनीमः / स्कुनीमसि¹ skunīmáḥ / skunīmási¹	स्कुने skuné	स्कुनीवहे skunīváhe	स्कुनीमहे skunīmáhe
Imperative
Third	स्कुनातु skunā́tu	स्कुनीताम् skunītā́m	स्कुनन्तु skunántu	स्कुनीताम् skunītā́m	स्कुनाताम् skunā́tām	स्कुनताम् skunátām
Second	स्कुनीहि skunīhí	स्कुनीतम् skunītám	स्कुनीत skunītá	स्कुनीष्व skunīṣvá	स्कुनाथाम् skunā́thām	स्कुनीध्वम् skunīdhvám
First	स्कुनानि skunā́ni	स्कुनाव skunā́va	स्कुनाम skunā́ma	स्कुनै skunaí	स्कुनावहै skunā́vahai	स्कुनामहै skunā́mahai
Optative/Potential
Third	स्कुनीयात् skunīyā́t	स्कुनीयाताम् skunīyā́tām	स्कुनीयुः skunīyúḥ	स्कुनीत skunītá	स्कुनीयाताम् skunīyā́tām	स्कुनीरन् skunīrán
Second	स्कुनीयाः skunīyā́ḥ	स्कुनीयातम् skunīyā́tam	स्कुनीयात skunīyā́ta	स्कुनीथाः skunīthā́ḥ	स्कुनीयाथाम् skunīyā́thām	स्कुनीध्वम् skunīdhvám
First	स्कुनीयाम् skunīyā́m	स्कुनीयाव skunīyā́va	स्कुनीयाम skunīyā́ma	स्कुनीय skunīyá	स्कुनीवहि skunīváhi	स्कुनीमहि skunīmáhi
Subjunctive
Third	स्कुनात् / स्कुनाति skunā́t / skunā́ti	स्कुनातः skunā́taḥ	स्कुनान् skunā́n	स्कुनाते / स्कुनातै skunā́te / skunā́tai	स्कुनैते skunaíte	स्कुनान्त / स्कुनान्तै skunā́nta / skunā́ntai
Second	स्कुनाः / स्कुनासि skunā́ḥ / skunā́si	स्कुनाथः skunā́thaḥ	स्कुनाथ skunā́tha	स्कुनासे / स्कुनासै skunā́se / skunā́sai	स्कुनैथे skunaíthe	स्कुनाध्वे / स्कुनाध्वै skunā́dhve / skunā́dhvai
First	स्कुनानि / स्कुना skunā́ni / skunā́	स्कुनाव skunā́va	स्कुनाम skunā́ma	स्कुनै skunaí	स्कुनावहै skunā́vahai	स्कुनामहै skunā́mahai
Participles
	स्कुनत् skunát			स्कुनान skunāná
Notes	The subjunctive is only used in Vedic Sanskrit. ¹Vedic

Imperfect: अस्कुनात् (áskunāt), अस्कुनीत (áskunīta)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	अस्कुनात् áskunāt	अस्कुनीताम् áskunītām	अस्कुनन् áskunan	अस्कुनीत áskunīta	अस्कुनाताम् áskunātām	अस्कुनत áskunata
Second	अस्कुनाः áskunāḥ	अस्कुनीतम् áskunītam	अस्कुनीत áskunīta	अस्कुनीथाः áskunīthāḥ	अस्कुनाथाम् áskunāthām	अस्कुनीध्वम् áskunīdhvam
First	अस्कुनाम् áskunām	अस्कुनीव áskunīva	अस्कुनीम áskunīma	अस्कुनि áskuni	अस्कुनीवहि áskunīvahi	अस्कुनीमहि áskunīmahi

References

^ Mayrhofer, Manfred (1996) Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen‎^[1] (in German), volume 2, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, page 751
^ Rix, Helmut, editor (2001), Lexikon der indogermanischen Verben (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, page 561
^ Guus Kroonen (2013) “Hūdi”, in Alexander Lubotsky, editor, Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)‎^[2], Leiden, Boston: Brill, →ISBN
^ Buck, C. D. (2008). A Dictionary of Selected Synonyms in the Principal Indo-European Languages. United States: University of Chicago Press, p. 493

[1] Mayrhofer, Manfred (1996) Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen‎^[1] (in German), volume 2, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, page 751

[2] Rix, Helmut, editor (2001), Lexikon der indogermanischen Verben (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, page 561

[3] Guus Kroonen (2013) “Hūdi”, in Alexander Lubotsky, editor, Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)‎^[2], Leiden, Boston: Brill, →ISBN

[4] Buck, C. D. (2008). A Dictionary of Selected Synonyms in the Principal Indo-European Languages. United States: University of Chicago Press, p. 493

[1]

[2]

[3]

[4]