ਮੱਥਾ

Punjabi

Etymology

Inherited from Prakrit 𑀫𑀢𑁆𑀣 (mattha), from Sanskrit मस्तक (mastaka).

Noun

ਮੱਥਾ • (matthā) m (Shahmukhi spelling متّھا)

1. (anatomy) forehead
2. summit, top

Declension

Declension of ਮੱਥਾ
dir. sg.	ਮੱਥਾ (matthā)
dir. pl.	ਮੱਥੇ (matthe)
	singular	plural
direct	ਮੱਥਾ (matthā)	ਮੱਥੇ (matthe)
oblique	ਮੱਥੇ (matthe)	ਮੱਥਿਆਂ (matthiā̃)
vocative	ਮੱਥਿਆ (matthiā)	ਮੱਥਿਓ (matthio)
ablative	ਮੱਥਿਓਂ (matthiõ)	—
locative	ਮੱਥੇ (matthe)	—
instrumental	ਮੱਥੇ (matthe)	—