கெண்டை

Tamil

Pronunciation

• IPA^(key): /kɛɳɖɐɪ̯/

Etymology 1

From கெண்டுதல் (keṇṭutal).

Noun

கெண்டை • (keṇṭai)

1. Barbus
2. biceps
3. enlargement of a spleen
4. ankle, as carp-shaped

Declension

ai-stem declension of கெண்டை (keṇṭai)
	Singular	Plural
Nominative	கெண்டை keṇṭai	கெண்டைகள் keṇṭaikaḷ
Vocative	கெண்டையே keṇṭaiyē	கெண்டைகளே keṇṭaikaḷē
Accusative	கெண்டையை keṇṭaiyai	கெண்டைகளை keṇṭaikaḷai
Dative	கெண்டைக்கு keṇṭaikku	கெண்டைகளுக்கு keṇṭaikaḷukku
Genitive	கெண்டையுடைய keṇṭaiyuṭaiya	கெண்டைகளுடைய keṇṭaikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	கெண்டை keṇṭai	கெண்டைகள் keṇṭaikaḷ
Vocative	கெண்டையே keṇṭaiyē	கெண்டைகளே keṇṭaikaḷē
Accusative	கெண்டையை keṇṭaiyai	கெண்டைகளை keṇṭaikaḷai
Dative	கெண்டைக்கு keṇṭaikku	கெண்டைகளுக்கு keṇṭaikaḷukku
Benefactive	கெண்டைக்காக keṇṭaikkāka	கெண்டைகளுக்காக keṇṭaikaḷukkāka
Genitive 1	கெண்டையுடைய keṇṭaiyuṭaiya	கெண்டைகளுடைய keṇṭaikaḷuṭaiya
Genitive 2	கெண்டையின் keṇṭaiyiṉ	கெண்டைகளின் keṇṭaikaḷiṉ
Locative 1	கெண்டையில் keṇṭaiyil	கெண்டைகளில் keṇṭaikaḷil
Locative 2	கெண்டையிடம் keṇṭaiyiṭam	கெண்டைகளிடம் keṇṭaikaḷiṭam
Sociative 1	கெண்டையோடு keṇṭaiyōṭu	கெண்டைகளோடு keṇṭaikaḷōṭu
Sociative 2	கெண்டையுடன் keṇṭaiyuṭaṉ	கெண்டைகளுடன் keṇṭaikaḷuṭaṉ
Instrumental	கெண்டையால் keṇṭaiyāl	கெண்டைகளால் keṇṭaikaḷāl
Ablative	கெண்டையிலிருந்து keṇṭaiyiliruntu	கெண்டைகளிலிருந்து keṇṭaikaḷiliruntu

Descendants

• → Sinhalese: කෙණ්ඩ (keṇḍa)

Etymology 2

Noun

கெண்டை • (keṇṭai)

1. gold or silver lace

Declension

ai-stem declension of கெண்டை (keṇṭai)
	Singular	Plural
Nominative	கெண்டை keṇṭai	கெண்டைகள் keṇṭaikaḷ
Vocative	கெண்டையே keṇṭaiyē	கெண்டைகளே keṇṭaikaḷē
Accusative	கெண்டையை keṇṭaiyai	கெண்டைகளை keṇṭaikaḷai
Dative	கெண்டைக்கு keṇṭaikku	கெண்டைகளுக்கு keṇṭaikaḷukku
Genitive	கெண்டையுடைய keṇṭaiyuṭaiya	கெண்டைகளுடைய keṇṭaikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	கெண்டை keṇṭai	கெண்டைகள் keṇṭaikaḷ
Vocative	கெண்டையே keṇṭaiyē	கெண்டைகளே keṇṭaikaḷē
Accusative	கெண்டையை keṇṭaiyai	கெண்டைகளை keṇṭaikaḷai
Dative	கெண்டைக்கு keṇṭaikku	கெண்டைகளுக்கு keṇṭaikaḷukku
Benefactive	கெண்டைக்காக keṇṭaikkāka	கெண்டைகளுக்காக keṇṭaikaḷukkāka
Genitive 1	கெண்டையுடைய keṇṭaiyuṭaiya	கெண்டைகளுடைய keṇṭaikaḷuṭaiya
Genitive 2	கெண்டையின் keṇṭaiyiṉ	கெண்டைகளின் keṇṭaikaḷiṉ
Locative 1	கெண்டையில் keṇṭaiyil	கெண்டைகளில் keṇṭaikaḷil
Locative 2	கெண்டையிடம் keṇṭaiyiṭam	கெண்டைகளிடம் keṇṭaikaḷiṭam
Sociative 1	கெண்டையோடு keṇṭaiyōṭu	கெண்டைகளோடு keṇṭaikaḷōṭu
Sociative 2	கெண்டையுடன் keṇṭaiyuṭaṉ	கெண்டைகளுடன் keṇṭaikaḷuṭaṉ
Instrumental	கெண்டையால் keṇṭaiyāl	கெண்டைகளால் keṇṭaikaḷāl
Ablative	கெண்டையிலிருந்து keṇṭaiyiliruntu	கெண்டைகளிலிருந்து keṇṭaikaḷiliruntu

Etymology 3

Perhaps from Sanskrit खण्डन (khaṇḍana).

Noun

கெண்டை • (keṇṭai)

1. ridicule, mockery, banter

Declension

ai-stem declension of கெண்டை (keṇṭai)
	Singular	Plural
Nominative	கெண்டை keṇṭai	கெண்டைகள் keṇṭaikaḷ
Vocative	கெண்டையே keṇṭaiyē	கெண்டைகளே keṇṭaikaḷē
Accusative	கெண்டையை keṇṭaiyai	கெண்டைகளை keṇṭaikaḷai
Dative	கெண்டைக்கு keṇṭaikku	கெண்டைகளுக்கு keṇṭaikaḷukku
Genitive	கெண்டையுடைய keṇṭaiyuṭaiya	கெண்டைகளுடைய keṇṭaikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	கெண்டை keṇṭai	கெண்டைகள் keṇṭaikaḷ
Vocative	கெண்டையே keṇṭaiyē	கெண்டைகளே keṇṭaikaḷē
Accusative	கெண்டையை keṇṭaiyai	கெண்டைகளை keṇṭaikaḷai
Dative	கெண்டைக்கு keṇṭaikku	கெண்டைகளுக்கு keṇṭaikaḷukku
Benefactive	கெண்டைக்காக keṇṭaikkāka	கெண்டைகளுக்காக keṇṭaikaḷukkāka
Genitive 1	கெண்டையுடைய keṇṭaiyuṭaiya	கெண்டைகளுடைய keṇṭaikaḷuṭaiya
Genitive 2	கெண்டையின் keṇṭaiyiṉ	கெண்டைகளின் keṇṭaikaḷiṉ
Locative 1	கெண்டையில் keṇṭaiyil	கெண்டைகளில் keṇṭaikaḷil
Locative 2	கெண்டையிடம் keṇṭaiyiṭam	கெண்டைகளிடம் keṇṭaikaḷiṭam
Sociative 1	கெண்டையோடு keṇṭaiyōṭu	கெண்டைகளோடு keṇṭaikaḷōṭu
Sociative 2	கெண்டையுடன் keṇṭaiyuṭaṉ	கெண்டைகளுடன் keṇṭaikaḷuṭaṉ
Instrumental	கெண்டையால் keṇṭaiyāl	கெண்டைகளால் keṇṭaikaḷāl
Ablative	கெண்டையிலிருந்து keṇṭaiyiliruntu	கெண்டைகளிலிருந்து keṇṭaikaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936) “கெண்டை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press